Poeme : Distance Maudite

Toi qui as une douleur lancinante,
Une inflammation agressante,
Une sensation sempiternelle de déchirement,
Un calvaire insupportable,
Une détresse intolérable,
Une blessure brûlante,
Un deuil, une tristesse éprouvante ;
Donne-moi ta douleur !

Toi qui me comble de bonheur,
D’une joie intense,
D’une béatitude criarde,
D’une euphorie puissante,
D’un extase effroyable,
D’un fort agrément,
D’un bien-être énergique ;
Donne-moi ton cœur !

Je t’aime comme tu es.
Tu es mon inspiration, ma muse !
La distance n’est pas maître de mon destin ;
Je préfère ne pas avoir de regrets
Et te dire à quel point je t’aime !

twa ki a ynə dulœʁ lɑ̃sinɑ̃tə,
ynə ɛ̃flamasjɔ̃ aɡʁesɑ̃tə,
ynə sɑ̃sasjɔ̃ sɑ̃pitεʁnεllə də deʃiʁəmɑ̃,
œ̃ kalvεʁə ɛ̃sypɔʁtablə,
ynə detʁεsə ɛ̃tɔleʁablə,
ynə blesyʁə bʁylɑ̃tə,
œ̃ dəj, ynə tʁistεsə epʁuvɑ̃tə,
dɔnə mwa ta dulœʁ !

twa ki mə kɔ̃blə də bɔnœʁ,
dynə ʒwa ɛ̃tɑ̃sə,
dynə beatitydə kʁjaʁdə,
dynə əfɔʁi pɥisɑ̃tə,
dœ̃n- εkstazə efʁwajablə,
dœ̃ fɔʁ aɡʁemɑ̃,
dœ̃ bjɛ̃ εtʁə enεʁʒikə,
dɔnə mwa tɔ̃ kœʁ !

ʒə tεmə kɔmə ty ε.
ty ε mɔ̃n- ɛ̃spiʁasjɔ̃, ma myzə !
la distɑ̃sə nε pa mεtʁə də mɔ̃ dεstɛ̃,
ʒə pʁefεʁə nə pa avwaʁ də ʁəɡʁε
e tə diʁə a kεl pwɛ̃ ʒə tεmə !