Poeme : Chut !

Silence ! Seule présence
Qui impressionne effacée
Silence sur ta fréquence
Un ange vient de passer…

Comme lui fuis le tumulte
Les cris le charivari
Oppose à ceux qui t’occultent
Du silence le mépris !

Fuis l’arsenal du vacarme
Qui va crispant les anxieux
De la sirène d’alarme
Au revolver silencieux…

Fuis le nocturne tapage
Une rumeur un bruit court
Qu’il te prendra comme otage
Dans des dialogues de sourds

Fuis dans le calme et patience !
Un jour les hommes viendront
Pour acheter le silence
De ta minute étalon

Comme un symbole ils l’observent
A la mémoire des leurs
Cérémonieux de réserve
Parmi des gerbes de fleurs

Cette minute si rare
Pour eux fais la le prix fort
De celle du tintamarre
Le triple ! Silence d’or !

silɑ̃sə ! sələ pʁezɑ̃sə
ki ɛ̃pʁesjɔnə efase
silɑ̃sə syʁ ta fʁekɑ̃sə
œ̃n- ɑ̃ʒə vjɛ̃ də pase…

kɔmə lɥi fɥi lə tymyltə
lε kʁi lə ʃaʁivaʁi
ɔpozə a sø ki tɔkylte
dy silɑ̃sə lə mepʁi !

fɥi laʁsənal dy vakaʁmə
ki va kʁispɑ̃ lεz- ɑ̃ksjø
də la siʁεnə dalaʁmə
o ʁəvɔlve silɑ̃sjø…

fɥi lə nɔktyʁnə tapaʒə
ynə ʁymœʁ œ̃ bʁɥi kuʁ
kil tə pʁɑ̃dʁa kɔmə ɔtaʒə
dɑ̃ dε djalɔɡ də suʁd

fɥi dɑ̃ lə kalmə e pasjɑ̃sə !
œ̃ ʒuʁ lεz- ɔmə vjɛ̃dʁɔ̃
puʁ aʃəte lə silɑ̃sə
də ta minytə etalɔ̃

kɔmə œ̃ sɛ̃bɔlə il lɔpsεʁve
a la memwaʁə dε lœʁ
seʁemɔnjø də ʁezεʁvə
paʁmi dε ʒεʁbə- də flœʁ

sεtə minytə si ʁaʁə
puʁ ø fε la lə pʁi fɔʁ
də sεllə dy tɛ̃tamaʁə
lə tʁiplə ! silɑ̃sə dɔʁ !