Poeme : Ange

Kan un ange passe,
Les blessures s’éfface !
Je n’ai plus ka espérer
Ke les miéne pourons se refermer
Kan je te voi
Kan je pensse a toi
Ma vie s’éffondre
Et mé plaie se fon de plus en plus proffondes
J’aimerai t’oublier
Mais je c ke jamais je n’y arriverais
Pourtan je ne fait k’ésseiller
J’aimerrais te chasser de mon esprit
Et méme de ma vie. .
Je doi refaire ma vie
Mais tu n’y aura pa ta plasse
Ka o fur é a mesure dan mon cœur, ton nom s’éfface !

kɑ̃ œ̃n- ɑ̃ʒə pasə,
lε blesyʁə sefasə !
ʒə nε plys ka εspeʁe
kə lε mjenə puʁɔ̃ sə ʁəfεʁme
kɑ̃ ʒə tə vwa
kɑ̃ ʒə pɑ̃sə a twa
ma vi sefɔ̃dʁə
e me plε sə fɔ̃ də plysz- ɑ̃ plys pʁɔfɔ̃də
ʒεməʁε tublje
mε ʒə se kə ʒamε ʒə ni aʁivəʁε
puʁtɑ̃ ʒə nə fε kesεje
ʒεmeʁε tə ʃase də mɔ̃n- εspʁi
e memə də ma vi.
ʒə dwa ʁəfεʁə ma vi
mε ty ni oʁa pa ta plasə
ka o fyʁ e a məzyʁə dɑ̃ mɔ̃ kœʁ, tɔ̃ nɔ̃ sefasə !