Poeme : Petites Perles De Rosée

Petites perles de rosée

P atiente et ruisselante d’émotion
E ternelle joyaux brillant au soleil
T oute ronde dans la lumière matinale
I llusion magnifique d’un diamant sphérique
T oute ronde dans la lumière matinale
E ternelle bijou éclatant de beauté
S eule accrochée à cette pétale de rose

Tu attends de tomber

P erle translucide dans ce rayon de soleil
E ternelle joyaux tremblant à chaque souffle
R ayonnante beauté accrochée au bonheur
L ueur matinale adoucit par l’été
E ternel bijou brillant de mille feu
S eule accrochée à cette pétale de rose

Tu attends de tomber

D éterminée à écouter ce silence de l’aube
E spérant comme chaque jour les caresses de vent

R esplendissante dans cet arc en ciel de lumière
O béissant au loi de la nature physique
S eule, accrochée à cette pétale de rose
E blouit par les phares d’une voiture
E clatant pour un dernier soupir

Tu t’écrase au sol et tu pleures un instant

Adieu petites perles de rosées…

pətitə pεʁlə- də ʁoze

pe atjɛ̃tə e ʁɥisəlɑ̃tə demɔsjɔ̃
ə tεʁnεllə ʒwajo bʁijɑ̃ o sɔlεj
te utə ʁɔ̃də dɑ̃ la lymjεʁə matinalə
i lyzjɔ̃ maɲifikə dœ̃ djamɑ̃ sfeʁikə
te utə ʁɔ̃də dɑ̃ la lymjεʁə matinalə
ə tεʁnεllə biʒu eklatɑ̃ də bote
εs ələ akʁoʃe a sεtə petalə də ʁozə

ty atɑ̃ də tɔ̃be

pe εʁlə tʁɑ̃slysidə dɑ̃ sə ʁεjɔ̃ də sɔlεj
ə tεʁnεllə ʒwajo tʁɑ̃blɑ̃ a ʃakə suflə
εʁ εjɔnɑ̃tə bote akʁoʃe o bɔnœʁ
εl ɥœʁ matinalə adusi paʁ lete
ə tεʁnεl biʒu bʁijɑ̃ də milə fø
εs ələ akʁoʃe a sεtə petalə də ʁozə

ty atɑ̃ də tɔ̃be

de etεʁmine a ekute sə silɑ̃sə də lobə
ə speʁɑ̃ kɔmə ʃakə ʒuʁ lε kaʁesə də vɑ̃

εʁ εsplɑ̃disɑ̃tə dɑ̃ sεt aʁk ɑ̃ sjεl də lymjεʁə
o beisɑ̃ o lwa də la natyʁə fizikə
εs ələ, akʁoʃe a sεtə petalə də ʁozə
ə blui paʁ lε faʁə dynə vwatyʁə
ə klatɑ̃ puʁ œ̃ dεʁnje supiʁ

ty tekʁazə o sɔl e ty plœʁəz- œ̃n- ɛ̃stɑ̃

adjø pətitə pεʁlə- də ʁoze…