Poeme : Si…

Si Dame Nature choisit
De prendre ma raison
Si mon esprit décide
De me mettre en prison

Je brûlerai la Vie
J’interdirai l’ennui
Je ferai du Soleil
La huitième Merveille

S’il me faut survivre
Sans la moindre Passion
Si tous mes souvenirs
Ne sont que déraison

J’instaurerai le Bonheur
Pour juguler la Peur
Pour conjurer le sort
Je prierai aux aurores

Si la Vie, un jour
Devenait invivable
Si la Vie tout à coup
Se transformait en drames

Je ferai de ce monde
Un immense Carrousel
Saturé de tendresse
De joies et d’allégresse

Si je n’ai plus d’Avenir
Et que j’oublie mon nom
Si je ne dois me souvenir
Que d’un seul prénom
Si…

si damə natyʁə ʃwazi
də pʁɑ̃dʁə ma ʁεzɔ̃
si mɔ̃n- εspʁi desidə
də mə mεtʁə ɑ̃ pʁizɔ̃

ʒə bʁyləʁε la vi
ʒɛ̃tεʁdiʁε lɑ̃nɥi
ʒə fəʁε dy sɔlεj
la ɥitjεmə mεʁvεjə

sil mə fo syʁvivʁə
sɑ̃ la mwɛ̃dʁə pasjɔ̃
si tus mε suvəniʁ
nə sɔ̃ kə deʁεzɔ̃

ʒɛ̃stoʁəʁε lə bɔnœʁ
puʁ ʒyɡyle la pœʁ
puʁ kɔ̃ʒyʁe lə sɔʁ
ʒə pʁjəʁε oz- oʁɔʁə

si la vi, œ̃ ʒuʁ
dəvənε ɛ̃vivablə
si la vi tut- a ku
sə tʁɑ̃sfɔʁmε ɑ̃ dʁamə

ʒə fəʁε də sə mɔ̃də
œ̃n- imɑ̃sə kaʁuzεl
satyʁe də tɑ̃dʁεsə
də ʒwaz- e daleɡʁεsə

si ʒə nε plys davəniʁ
e kə ʒubli mɔ̃ nɔ̃
si ʒə nə dwa mə suvəniʁ
kə dœ̃ səl pʁenɔ̃
si…