Poeme : En Quête Dhorizons

Faire d’un ultime voyage
Le pouvoir de la quête de merveilleux paysages,
S’enivrer de saveurs, de cultures, de religions,
Nulle part ailleurs et d’aucune autre façon,
De ces routes en perdissions,
Offrant multiples saisons,
De ces habitants, au patrimoine, riche,
Sans aucune exception,
Admirative, d’un mélange rempli d’émotions,
Nul doute que dans l’esprit, et la vision
L’ultime voyage, reste à jamais une éternelle passion ! !

Missréré

fεʁə dœ̃n- yltimə vwajaʒə
lə puvwaʁ də la kεtə də mεʁvεjø pεizaʒə,
sɑ̃nivʁe də savœʁ, də kyltyʁə, də ʁəliʒjɔ̃,
nylə paʁ ajœʁz- e dokynə otʁə fasɔ̃,
də sε ʁutəz- ɑ̃ pεʁdisjɔ̃,
ɔfʁɑ̃ myltiplə sεzɔ̃,
də sεz- abitɑ̃, o patʁimwanə, ʁiʃə,
sɑ̃z- okynə εksεpsjɔ̃,
admiʁativə, dœ̃ melɑ̃ʒə ʁɑ̃pli demɔsjɔ̃,
nyl dutə kə dɑ̃ lεspʁi, e la vizjɔ̃
lyltimə vwajaʒə, ʁεstə a ʒamεz- ynə etεʁnεllə pasjɔ̃ ! !

misʁeʁe