Poeme : Je Suis Lache…

Je suis si lache,
Souvent je me cache ;
Quand je ressens la peur,
Aussitôt arrive les pleurs…
Mais je veux m’en sortir,
Toute seule, pouvoir en finir.

°°°°°°°°°

J’ai honte de ce que je suis,
En face : je souris,
Derrière : je m’enfouis.
Le sourire est devenu mon défit…

°°°°°°°°°

Parfois je me délivre,
De ce paris : survivre !
Ô doux ruisseau de larmes ;
Emporte les blessures de mon âme !
Laisse échapper mon malheurs,
Qui est uniquement menteur !
Arrêtons d’être pessimiste ! !
Je sais que le bonheur existe ! !

°°°°°°°°°***

Une fois que tout est partit,
Me voilà qui revis !

ʒə sɥi si laʃə,
suvɑ̃ ʒə mə kaʃə,
kɑ̃ ʒə ʁəsɛ̃ la pœʁ,
osito aʁivə lε plœʁ…
mε ʒə vø mɑ̃ sɔʁtiʁ,
tutə sələ, puvwaʁ ɑ̃ finiʁ.

dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə

ʒε ɔ̃tə də sə kə ʒə sɥi,
ɑ̃ fasə : ʒə suʁi,
dəʁjεʁə : ʒə mɑ̃fui.
lə suʁiʁə ε dəvəny mɔ̃ defi…

dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə

paʁfwa ʒə mə delivʁə,
də sə paʁi : syʁvivʁə !
o du ʁɥiso də laʁmə,
ɑ̃pɔʁtə lε blesyʁə də mɔ̃n- amə !
lεsə eʃape mɔ̃ malœʁ,
ki εt- ynikəmɑ̃ mɑ̃tœʁ !
aʁεtɔ̃ dεtʁə pesimistə ! !
ʒə sε kə lə bɔnœʁ εɡzistə ! !

dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə dəɡʁe dəɡʁe dəɡʁe asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə

ynə fwa kə tut- ε paʁti,
mə vwala ki ʁəvi !