Poeme : Kally

Je me presente, Kally ! ! Je vais pas ecrire un poeme car je pense pas que j’en ai la force ! ! J’ai besoin de parler, d’écrire ! de vous parler ! Besoin de raconter mon histoir ! Mes illusions on disparu mais maintenant que je vois la veriter je m’efforce de pas la regarder car je souffre ! ! ! Je souffre de devoir me battre contre mon **** ! Lui la cose, la cose de mon malheure, la cose de mon desespoir ! ! Je voudrais parti juste un petit moment pour oublier, juste un instant ! ! ! Ma vie est un mystere, est un probleme que que la justice peut resoudre mais me battre contre ma famille ! C’est dure j’arriverai pas… j’y arrieverai jamais ! !
KALLY

ʒə mə pʁəzɑ̃tə, kali ! ! ʒə vε pa εkʁiʁə œ̃ poəmə kaʁ ʒə pɑ̃sə pa kə ʒɑ̃n- ε la fɔʁsə ! ! ʒε bəzwɛ̃ də paʁle, dekʁiʁə ! də vu paʁle ! bəzwɛ̃ də ʁakɔ̃te mɔ̃n- istwaʁ ! mεz- ilyzjɔ̃z- ɔ̃ dispaʁy mε mɛ̃tənɑ̃ kə ʒə vwa la vəʁite ʒə mefɔʁsə də pa la ʁəɡaʁde kaʁ ʒə sufʁə ! ! ! ʒə sufʁə də dəvwaʁ mə batʁə kɔ̃tʁə mɔ̃n- asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə ! lɥi la kozə, la kozə də mɔ̃ maləʁ, la kozə də mɔ̃ dəzεspwaʁ ! ! ʒə vudʁε paʁti ʒystə œ̃ pəti mɔmɑ̃ puʁ ublje, ʒystə œ̃n- ɛ̃stɑ̃ ! ! ! ma vi εt- œ̃ mistəʁə, εt- œ̃ pʁɔbləmə kə kə la ʒystisə pø ʁəsudʁə mε mə batʁə kɔ̃tʁə ma famijə ! sε dyʁə ʒaʁivəʁε pa… ʒi aʁjəvəʁε ʒamε ! !
kali