Poeme : Aidez-Moi ! !

Au secour ! ! aidez moi !
Il ne me lache pas
Depuis si longtemps que je l’ai en tête
Je ne peux plus faire la fête

Aidez moi !
Je veux retrouver ma joie
Je sai qu’il me rend folle
Mes penser degringole

Il va me faie mourir
Meme si se n’es son but de m’en faire finir
Pour-quoi joue-t-il a l’ignorant ?
Pour-quoi ses moi qui souffre autant ?

Il me fais soufrir
Avec ses sourir
Il sai se que je pense de lui
Et il me pousse loin de lui

Il ma fais aimer les cieux
Il ma fais croire en Dieux
Il ma fais decouvrir
Que ses chouette de vivre

Mais je l’aime tellement
Que sa n’en devien dement
Je ne peux m’empecher
De me dire ( (je veux le detester) )

o səkuʁ ! ! εde mwa !
il nə mə laʃə pa
dəpɥi si lɔ̃tɑ̃ kə ʒə lε ɑ̃ tεtə
ʒə nə pø plys fεʁə la fεtə

εde mwa !
ʒə vø ʁətʁuve ma ʒwa
ʒə sε kil mə ʁɑ̃ fɔlə
mε pɑ̃se dəɡʁɛ̃ɡɔlə

il va mə fε muʁiʁ
məmə si sə nε sɔ̃ byt də mɑ̃ fεʁə finiʁ
puʁ kwa ʒu til a liɲɔʁɑ̃ ?
puʁ kwa sε mwa ki sufʁə otɑ̃ ?

il mə fε sufʁiʁ
avεk sε suʁiʁ
il sε sə kə ʒə pɑ̃sə də lɥi
e il mə pusə lwɛ̃ də lɥi

il ma fεz- εme lε sjø
il ma fε kʁwaʁə ɑ̃ djø
il ma fε dəkuvʁiʁ
kə sε ʃuεtə də vivʁə

mε ʒə lεmə tεllmɑ̃
kə sa nɑ̃ dəvjɛ̃ dəmɑ̃
ʒə nə pø mɑ̃pεʃe
də mə diʁə ( (ʒə vø lə dətεstəʁ) )