Poeme : Solitude

Je suis seul chez moi il fait nuit
Je pense trops je reflechit
A ten de chose qui moccupe lesprit
Qui me fon douter de se que je suis
Je croyait etre fixer sur la vie
Mais la je me dit
Que je nai surement rien comprit
Alors la seul chez moi je reflechit
Encor et encor pour moccuper lesprit
Et surtout pour ne pas fair de connerie
Car la solitude a force devien une maladie.

Romain

ʒə sɥi səl ʃe mwa il fε nɥi
ʒə pɑ̃sə tʁɔp ʒə ʁəflεʃi
a tεn də ʃozə ki mɔkypə lεspʁi
ki mə fɔ̃ dute də sə kə ʒə sɥi
ʒə kʁwajε εtʁə fikse syʁ la vi
mε la ʒə mə di
kə ʒə nε syʁəmɑ̃ ʁjɛ̃ kɔ̃pʁi
alɔʁ la səl ʃe mwa ʒə ʁəflεʃi
ɑ̃kɔʁ e ɑ̃kɔʁ puʁ mɔkype lεspʁi
e syʁtu puʁ nə pa fεʁ də kɔnəʁi
kaʁ la sɔlitydə a fɔʁsə dəvjɛ̃ ynə maladi.

ʁɔmɛ̃