Poeme : En Bout De Course

Que j’aime ce moment où le temps se suspend
Dans le contrejour luisant de notre fenêtre,
Je guette d’un œil son prochain avènement,
Prenant soin de ne rien laisser transparaitre.

Cette chance m’est donnée depuis longtemps,
-Je la cultive en la gardant de toi secrète-
Sa beauté éphémère toujours me surprend,
Ce matin par bonheur elle devrait m’apparaitre.

Je vois naître soudain la lucarne charnelle,
Quand ta culotte essoufflée, presque en bout de course,
S’entortille à mi-cuisse, indocile et rebelle,
Et stoppe un instant l’ascension de tes pouces.

Le halo de lumière espiègle me révèle
Ton pubis bombé comme une motte de mousse,
Un clin d’œil matinal que les femmes sont belles,
Un lever de soleil qui irradie la brousse.

kə ʒεmə sə mɔmɑ̃ u lə tɑ̃ sə syspɑ̃
dɑ̃ lə kɔ̃tʁəʒuʁ lɥizɑ̃ də nɔtʁə fənεtʁə,
ʒə ɡεtə dœ̃n- œj sɔ̃ pʁoʃɛ̃ avεnəmɑ̃,
pʁənɑ̃ swɛ̃ də nə ʁjɛ̃ lεse tʁɑ̃spaʁεtʁə.

sεtə ʃɑ̃sə mε dɔne dəpɥi lɔ̃tɑ̃,
ʒə la kyltivə ɑ̃ la ɡaʁdɑ̃ də twa sεkʁεtə
sa bote efemεʁə tuʒuʁ mə syʁpʁɑ̃,
sə matɛ̃ paʁ bɔnœʁ εllə dəvʁε mapaʁεtʁə.

ʒə vwa nεtʁə sudɛ̃ la lykaʁnə ʃaʁnεllə,
kɑ̃ ta kylɔtə esufle, pʁεskə ɑ̃ bu də kuʁsə,
sɑ̃tɔʁtijə a mi kɥisə, ɛ̃dɔsilə e ʁəbεllə,
e stɔpə œ̃n- ɛ̃stɑ̃ lasɑ̃sjɔ̃ də tε pusə.

lə-alo də lymjεʁə εspjεɡlə mə ʁevεlə
tɔ̃ pybi bɔ̃be kɔmə ynə mɔtə də musə,
œ̃ klɛ̃ dœj matinal kə lε famə sɔ̃ bεllə,
œ̃ ləve də sɔlεj ki iʁadi la bʁusə.