Poeme : La Vie S’éteind

C’est une veritable ecatombe
On dirait que le monde mort
Plonger dans le penombre
Seule le silence resonne

Les tambours s’effondrent
Les cloches ne sonnent
En vint le ciel tombe
Les mots se meurent

Le bruit est à son comble
Et l’echos nous etonne
Le noir est plus sombre
Ne chante plus les rossignols

On croirait la fin de ce monde
On entend plus personne
La vie part en tombre
Le tonnerre ne tonne

sεt- ynə vəʁitablə əkatɔ̃bə
ɔ̃ diʁε kə lə mɔ̃də mɔʁ
plɔ̃ʒe dɑ̃ lə pənɔ̃bʁə
sələ lə silɑ̃sə ʁəsɔnə

lε tɑ̃buʁ sefɔ̃dʁe
lε kloʃə nə sɔne
ɑ̃ vɛ̃ lə sjεl tɔ̃bə
lε mo sə məʁe

lə bʁɥi εt- a sɔ̃ kɔ̃blə
e lεʃo nuz- ətɔnə
lə nwaʁ ε plys sɔ̃bʁə
nə ʃɑ̃tə plys lε ʁɔsiɲɔl

ɔ̃ kʁwaʁε la fɛ̃ də sə mɔ̃də
ɔ̃n- ɑ̃tɑ̃ plys pεʁsɔnə
la vi paʁ ɑ̃ tɔ̃bʁə
lə tɔneʁə nə tɔnə