Poeme : Solitude

Je suis seule dans le noir
Seule dans le noir, tard le soir
Par la fenetre je vois la nuit
La nuit si sombre je l’aperçoie de mon lit…

Je pense que seule dans ma solitude
Je le resterais longtemps, j’ai la’habitude
Les larmes commences a couler
Le long de mes joues, je commence a pleurer…

Mon cœur saigne egalement,
Il saigne des larmes de sang
Tu l’as transpercée avec une fleche empoisonnée
Empoisonnée deton amour que tu m’as retirer…

L’obscuritée de la nuit m’attire
Meme si cela me fais souffire
Elle m’attire je veut mourrire
Mourrire mtn que j’ai connu le pire…

A cauteau de moi
Le couteau est poser
Je fais une derniere fois
Sur tes photo un baiser…

Je leve ce fameux couteau
Je le leve bien haut
Et j’en transperce mon cœur
Enfin et fini mon malheur…

Ma mere me retrouva
Seule ensanglantée dans mes draps
Un sourire sur le visage
J’aurais atteint le paradie sur mon nuage…

ʒə sɥi sələ dɑ̃ lə nwaʁ
sələ dɑ̃ lə nwaʁ, taʁ lə swaʁ
paʁ la fənεtʁə ʒə vwa la nɥi
la nɥi si sɔ̃bʁə ʒə lapεʁswa də mɔ̃ li…

ʒə pɑ̃sə kə sələ dɑ̃ ma sɔlitydə
ʒə lə ʁεstəʁε lɔ̃tɑ̃, ʒε laabitydə
lε laʁmə- kɔmɑ̃səz- a kule
lə lɔ̃ də mε ʒu, ʒə kɔmɑ̃sə a pləʁe…

mɔ̃ kœʁ sεɲə əɡaləmɑ̃,
il sεɲə dε laʁmə- də sɑ̃
ty la tʁɑ̃spεʁse avεk ynə flεʃə ɑ̃pwazɔne
ɑ̃pwazɔne dətɔ̃ amuʁ kə ty ma ʁətiʁe…

lɔpskyʁite də la nɥi matiʁə
məmə si səla mə fε sufiʁə
εllə matiʁə ʒə vø muʁʁiʁə
muʁʁiʁə εm te εn kə ʒε kɔny lə piʁə…

a koto də mwa
lə kuto ε poze
ʒə fεz- ynə dεʁnjəʁə fwa
syʁ tε fɔto œ̃ bεze…

ʒə ləvə sə famø kuto
ʒə lə ləvə bjɛ̃-o
e ʒɑ̃ tʁɑ̃spεʁsə mɔ̃ kœʁ
ɑ̃fɛ̃ e fini mɔ̃ malœʁ…

ma məʁə mə ʁətʁuva
sələ ɑ̃sɑ̃ɡlɑ̃te dɑ̃ mε dʁa
œ̃ suʁiʁə syʁ lə vizaʒə
ʒoʁεz- atɛ̃ lə paʁadi syʁ mɔ̃ nɥaʒə…