Poeme : Sorcière

Une sorcière petite boulotte
Qui ne portait pas de culotte
Ressortissante du jardin des nains
Crachait à tout vent son venin

Elle n’avait pour seuls bagages
Qu’une petite valise de mots
Et une grosse malle de maux
Pour accompagner son langage…

Elle pataugeait dans les malheurs de son passé
Fistule nocturne vociférante
Dans sa solitude de méchanceté…

La jalousie la punit sans égard
Elle qui voulait souffler des perles
Ne postillona plus que des molards…

ynə sɔʁsjεʁə pətitə bulɔtə
ki nə pɔʁtε pa də kylɔtə
ʁəsɔʁtisɑ̃tə dy ʒaʁdɛ̃ dε nɛ̃
kʁaʃε a tu vɑ̃ sɔ̃ vənɛ̃

εllə navε puʁ səl baɡaʒə
kynə pətitə valizə də mo
e ynə ɡʁɔsə malə də mo
puʁ akɔ̃paɲe sɔ̃ lɑ̃ɡaʒə…

εllə patoʒε dɑ̃ lε malœʁ də sɔ̃ pase
fistylə nɔktyʁnə vɔsifeʁɑ̃tə
dɑ̃ sa sɔlitydə də meʃɑ̃səte…

la ʒaluzi la pyni sɑ̃z- eɡaʁ
εllə ki vulε sufle dε pεʁlə
nə pɔstijɔna plys kə dε mɔlaʁd…