Poeme : La Vie La Mort

Elle na pas besoin qu’on la protege
Mais au fond de elle elle saigne
Elle pleure lorsque le soleil se leve
Car son ame fragile la parseme

Elle veut vivre, elle veut mourrir
Elle veut parler sans rien dire
Elle veut s’ attrister à en rire
Elle veut se rememorer son avenir

Elle perd de plus en plus de repere
Sa solitude n’en est plus legere
Elle a un cœur a n’en savoir que faire
Mais sa consciense espere

Elle est la devant vous pleurant
Elle se cahe de vous dansant
Elle pense a vous souriant
Elle regarde s’ouvrir vos yeux riant

Vie je crois qu’elle veut mourrir
Mais personne ne le sait
Elle se demande pourquoi
Elle en est arriver la

εllə na pa bəzwɛ̃ kɔ̃ la pʁɔtəʒə
mεz- o fɔ̃ də εllə εllə sεɲə
εllə plœʁə lɔʁskə lə sɔlεj sə ləvə
kaʁ sɔ̃n- amə fʁaʒilə la paʁsəmə

εllə vø vivʁə, εllə vø muʁʁiʁ
εllə vø paʁle sɑ̃ ʁjɛ̃ diʁə
εllə vø satʁiste a ɑ̃ ʁiʁə
εllə vø sə ʁəməmɔʁe sɔ̃n- avəniʁ

εllə pεʁ də plysz- ɑ̃ plys də ʁəpəʁə
sa sɔlitydə nɑ̃n- ε plys ləʒəʁə
εllə a œ̃ kœʁ a nɑ̃ savwaʁ kə fεʁə
mε sa kɔ̃sjɑ̃sə εspəʁə

εllə ε la dəvɑ̃ vu pləʁɑ̃
εllə sə kaə də vu dɑ̃sɑ̃
εllə pɑ̃sə a vu suʁjɑ̃
εllə ʁəɡaʁdə suvʁiʁ voz- iø ʁjɑ̃

vi ʒə kʁwa kεllə vø muʁʁiʁ
mε pεʁsɔnə nə lə sε
εllə sə dəmɑ̃də puʁkwa
εllə ɑ̃n- εt- aʁive la