Poeme : Ma Tendre Nymphe

Ma tendre nymphe

Elle se vêt des lauriers exotiques d’Aphrodite
Dans la luminescence des déesses olympiennes
Et me conduit dans les cryptes d’une cité interdite
M’abreuvant du nectar des amours élyséennes !

Elle a dans ses grands yeux des boules de cristal
D’une alchimie primitive qui me captive
Elle oxygène mon âme de brume et de mistral
Ma tendre nymphe, mystérieuse et fugitive !

Fascinante supernova de mon voûte céleste
Elle scintille depuis la coupole du Panthéon
Enivrante silhouette d’une reine Alceste
Qui m’abêti le cœur d’ignoble pygmalion !

Comme décorent les roses les fines asparagus
Ma tendre nymphe, mystérieuse et fugitive
Encense mon ombre d’entre ses sombres cactus
D’une alchimie primitive qui me captive !

Olivier Dro in Rapsodies

ma tɑ̃dʁə nɛ̃fə

εllə sə vεt dε loʁjez- εɡzɔtik dafʁɔditə
dɑ̃ la lyminesɑ̃sə dε deesəz- ɔlɛ̃pjεnə
e mə kɔ̃dɥi dɑ̃ lε kʁiptə dynə site ɛ̃tεʁditə
mabʁəvɑ̃ dy nεktaʁ dεz- amuʁz- elizeεnə !

εllə a dɑ̃ sε ɡʁɑ̃z- iø dε bulə də kʁistal
dynə alʃimi pʁimitivə ki mə kaptivə
εllə ɔksiʒεnə mɔ̃n- amə də bʁymə e də mistʁal
ma tɑ̃dʁə nɛ̃fə, misteʁjøzə e fyʒitivə !

fasinɑ̃tə sypεʁnɔva də mɔ̃ vutə selεstə
εllə sɛ̃tijə dəpɥi la kupɔlə dy pɑ̃teɔ̃
ɑ̃nivʁɑ̃tə siluεtə dynə ʁεnə alsεstə
ki mabεti lə kœʁ diɲɔblə piɡmaljɔ̃ !

kɔmə dekɔʁe lε ʁozə lε finəz- aspaʁaɡys
ma tɑ̃dʁə nɛ̃fə, misteʁjøzə e fyʒitivə
ɑ̃sɑ̃sə mɔ̃n- ɔ̃bʁə dɑ̃tʁə sε sɔ̃bʁə- kaktys
dynə alʃimi pʁimitivə ki mə kaptivə !

ɔlivje dʁo ɛ̃ ʁapsɔdi