Poeme : Excuse

Je n’ai pas été ce que tu attendais
Ni le vaillant guerrier ni le preux chevalier
De mon cœur coule l’amertume
Sur mon esprit pese l’enclume
De n’avoir su te dire en heure
Ce que je porte en mon cœur
Mes mains tremble de savoir
Ne plus te toucher ce soir
Mes levres saignent sans arret
De ne plus te gouter
De mes bras grand ouvert
Ton corps n’est plus le repere
Mes yeux pleurent sans fin
De ne te voir en chemin
Je m’en veut tellement
De n’etre qu’un instant
De n’avoir su t’apporter
Ce qu’en moi tu cherchais
D’avoir été si idiot
Que je n’ai compris tes maux
En peu de tempj’ai appris
Ce que vaut vraiment ma vie
A savoir pas grand chose
Je le sais et pour cause
Ce n’est pas cette rupture
Qui me met le verbe dure
C’est de perdre malgré tout
Ce qui compte plus que tout
Je ne parle pas par depit
J’ai voulu prendre un repis
Je parle parce que je sais
Que ce qui compte c’est t’aimer

ʒə nε pa ete sə kə ty atɑ̃dε
ni lə vajɑ̃ ɡeʁje ni lə pʁø ʃəvalje
də mɔ̃ kœʁ kulə lamεʁtymə
syʁ mɔ̃n- εspʁi pəzə lɑ̃klymə
də navwaʁ sy tə diʁə ɑ̃n- œʁ
sə kə ʒə pɔʁtə ɑ̃ mɔ̃ kœʁ
mε mɛ̃ tʁɑ̃blə də savwaʁ
nə plys tə tuʃe sə swaʁ
mε ləvʁə- sεɲe sɑ̃z- aʁε
də nə plys tə ɡute
də mε bʁa ɡʁɑ̃t- uvεʁ
tɔ̃ kɔʁ nε plys lə ʁəpəʁə
mεz- iø pləʁe sɑ̃ fɛ̃
də nə tə vwaʁ ɑ̃ ʃəmɛ̃
ʒə mɑ̃ vø tεllmɑ̃
də nεtʁə kœ̃n- ɛ̃stɑ̃
də navwaʁ sy tapɔʁte
sə kɑ̃ mwa ty ʃεʁʃε
davwaʁ ete si idjo
kə ʒə nε kɔ̃pʁi tε mo
ɑ̃ pø də tɑ̃pʒε apʁi
sə kə vo vʁεmɑ̃ ma vi
a savwaʁ pa ɡʁɑ̃ ʃozə
ʒə lə sεz- e puʁ kozə
sə nε pa sεtə ʁyptyʁə
ki mə mεt lə vεʁbə dyʁə
sε də pεʁdʁə malɡʁe tu
sə ki kɔ̃tə plys kə tu
ʒə nə paʁlə pa paʁ dəpi
ʒε vuly pʁɑ̃dʁə œ̃ ʁəpi
ʒə paʁlə paʁsə kə ʒə sε
kə sə ki kɔ̃tə sε tεme