Poeme : J’implose

On me regarde,
On me juge,
On m’évite,
Si on m’écorche,
Je me raccroche.
Je me redresse
Même si ça me blesse
Je resterai celui que je suis
Parce que je n’ai pas besoin de ton avis
Je sais ce que j’ai à faire
Le monde explose,
Le monde implose.
On le détruit
On se réduit
Nous sommes encore vivant
Mais plus pour longtemps
Ce n’est qu’une question de temps

ɔ̃ mə ʁəɡaʁdə,
ɔ̃ mə ʒyʒə,
ɔ̃ mevitə,
si ɔ̃ mekɔʁʃə,
ʒə mə ʁakʁoʃə.
ʒə mə ʁədʁεsə
mεmə si sa mə blεsə
ʒə ʁεstəʁε səlɥi kə ʒə sɥi
paʁsə kə ʒə nε pa bəzwɛ̃ də tɔ̃n- avi
ʒə sε sə kə ʒε a fεʁə
lə mɔ̃də εksplozə,
lə mɔ̃də ɛ̃plozə.
ɔ̃ lə detʁɥi
ɔ̃ sə ʁedɥi
nu sɔməz- ɑ̃kɔʁə vivɑ̃
mε plys puʁ lɔ̃tɑ̃
sə nε kynə kεstjɔ̃ də tɑ̃