Poeme : Coeur Perdu

Cœur PERDU
Je ne peux m’empecher de penser
Que je ne t’entendrai plus jamais me parler
Je ne t’ai jamais laissé me toucher
Simplement me regarder
Tu m’aimais, ca je le sais
Je t’ai laissé me parler d’amour
En te disant qu’il n’y aurrai jamais de retour
Mon cœur étais déja pris
Ca je te l’ai dis
Je ne t’ai jamais menti
Maintenant tu es partis
Tout en haut dans le ciel gris
Un jour on se retrouvera plus vite que tu le crois
Avant de te laisser te reposer
Je voulais simplement te crier
Que mon cœur restera jamais à tes cotés
Toi le jeune homme à qui je me suis refusée
Panic_room

kœʁ pεʁdy
ʒə nə pø mɑ̃pεʃe də pɑ̃se
kə ʒə nə tɑ̃tɑ̃dʁε plys ʒamε mə paʁle
ʒə nə tε ʒamε lεse mə tuʃe
sɛ̃pləmɑ̃ mə ʁəɡaʁde
ty mεmε, ka ʒə lə sε
ʒə tε lεse mə paʁle damuʁ
ɑ̃ tə dizɑ̃ kil ni oʁε ʒamε də ʁətuʁ
mɔ̃ kœʁ etε deʒa pʁi
ka ʒə tə lε di
ʒə nə tε ʒamε mɑ̃ti
mɛ̃tənɑ̃ ty ε paʁti
tut- ɑ̃-o dɑ̃ lə sjεl ɡʁi
œ̃ ʒuʁ ɔ̃ sə ʁətʁuvəʁa plys vitə kə ty lə kʁwa
avɑ̃ də tə lεse tə ʁəpoze
ʒə vulε sɛ̃pləmɑ̃ tə kʁje
kə mɔ̃ kœʁ ʁεstəʁa ʒamεz- a tε kɔte
twa lə ʒənə ɔmə a ki ʒə mə sɥi ʁəfyze
panik suliɲe ʁum