Poeme : Omnibulée

Tu m’omnibules
Moi, cette petite bulle
Changeante comme mes couleurs,
Virevoltante dans le souffle porteur !

Je suis si fragile
Mais si agile !
Et je taquine le nez des passants
Defiant leur pas pressant…

Oui ! Sois leger comme moi
Et decouvre l’emoi
Du temps suspendu
Soi disant perdu…

Tu verras alors cette fontaine
Pour qui tout baigne
Et ce regard doux et chaud de Cachemire
Qui, au contact de ta peau, ouh ! te fera frémir !

ty mɔmnibylə
mwa, sεtə pətitə bylə
ʃɑ̃ʒɑ̃tə kɔmə mε kulœʁ,
viʁəvɔltɑ̃tə dɑ̃ lə suflə pɔʁtœʁ !

ʒə sɥi si fʁaʒilə
mε si aʒilə !
e ʒə takinə lə ne dε pasɑ̃
dəfjɑ̃ lœʁ pa pʁesɑ̃…

ui ! swa ləʒe kɔmə mwa
e dəkuvʁə ləmwa
dy tɑ̃ syspɑ̃dy
swa dizɑ̃ pεʁdy…

ty veʁaz- alɔʁ sεtə fɔ̃tεnə
puʁ ki tu bεɲə
e sə ʁəɡaʁ duz- e ʃo də kaʃəmiʁə
ki, o kɔ̃takt də ta po, u ! tə fəʁa fʁemiʁ !