Poeme : J’attends Le Temps…

Silence dans l’appartement,
Bien gardee dans ma forteresse.
Et j’attends que passe le temps,
Trop usee par ma detresse…

Tout m’est devenu si distant
Pourtant mes larmes ne cessent…
Ma memoire est maitresse
Et tu es encore trop present…

Meme si ca fait bien longtemps
Qu’il a fallu que tu me laisses,
Je pense a toi et te deteste
Dem’avoir fait croire autant.

Et je me leve en voyant
Tes attitudes traitresses
Et je me couche de paresse
La realite epuisante

Que de cris silencieusement
Dans ma tete, tes caresses
Dans mes souvenirs je m’affaisse
En attendant que le temps…

silɑ̃sə dɑ̃ lapaʁtəmɑ̃,
bjɛ̃ ɡaʁdi dɑ̃ ma fɔʁtəʁεsə.
e ʒatɑ̃ kə pasə lə tɑ̃,
tʁo yzi paʁ ma dətʁεsə…

tu mε dəvəny si distɑ̃
puʁtɑ̃ mε laʁmə- nə sese…
ma məmwaʁə ε mεtʁεsə
e ty ε ɑ̃kɔʁə tʁo pʁəze…

məmə si ka fε bjɛ̃ lɔ̃tɑ̃
kil a faly kə ty mə lεsə,
ʒə pɑ̃sə a twa e tə dətεstə
dəmavwaʁ fε kʁwaʁə otɑ̃.

e ʒə mə ləvə ɑ̃ vwajɑ̃
tεz- atitydə tʁεtʁesə
e ʒə mə kuʃə də paʁεsə
la ʁəalitə əpɥizɑ̃tə

kə də kʁi silɑ̃sjøzəmɑ̃
dɑ̃ ma tətə, tε kaʁesə
dɑ̃ mε suvəniʁ ʒə mafεsə
ɑ̃n- atɑ̃dɑ̃ kə lə tɑ̃…