Poeme : A Ce Moment Là !

J’étais si fébrile en ce jours,
Si petit pourtant homme.
De cette douleur que j’observais,
Je ne pouvais y faire, rien y changer !
Elle était là, devant moi,
Allonger, transpirant, ses yeux fatigués,
Demandant pitié,
Et moi désarmé et sans réponse,
Je ne bougeais.
En se levé de soleil, je vivais sans le savoir,
Le plus beau moment de ma vie.
De ce cris, allait naître une vie.
De ce matin, allez commencer,
La plus belle histoire d’amour de ma vie.
Sans le savoir, ce petit corps,
Au creux de mes mains,
Deviendra le but,
La recherche et le courage de ma destiné.
Et à ce moment là, je sentis une larme couler sur ma joue,
Une larme que je revis chaque jours depuis ce jours !

Patrick/21. 10. 2012/www. prelude-de-lesprit. fr

ʒetε si febʁilə ɑ̃ sə ʒuʁ,
si pəti puʁtɑ̃ ɔmə.
də sεtə dulœʁ kə ʒɔpsεʁvε,
ʒə nə puvεz- i fεʁə, ʁjɛ̃ i ʃɑ̃ʒe !
εllə etε la, dəvɑ̃ mwa,
alɔ̃ʒe, tʁɑ̃spiʁɑ̃, sεz- iø fatiɡe,
dəmɑ̃dɑ̃ pitje,
e mwa dezaʁme e sɑ̃ ʁepɔ̃sə,
ʒə nə buʒε.
ɑ̃ sə ləve də sɔlεj, ʒə vivε sɑ̃ lə savwaʁ,
lə plys bo mɔmɑ̃ də ma vi.
də sə kʁi, alε nεtʁə ynə vi.
də sə matɛ̃, ale kɔmɑ̃se,
la plys bεllə istwaʁə damuʁ də ma vi.
sɑ̃ lə savwaʁ, sə pəti kɔʁ,
o kʁø də mε mɛ̃,
dəvjɛ̃dʁa lə byt,
la ʁəʃεʁʃə e lə kuʁaʒə də ma dεstine.
e a sə mɔmɑ̃ la, ʒə sɑ̃tiz- ynə laʁmə kule syʁ ma ʒu,
ynə laʁmə kə ʒə ʁəvi ʃakə ʒuʁ dəpɥi sə ʒuʁ !

patʁik slaʃ vɛ̃t- e œ̃ pwɛ̃ di- pwɛ̃ dø milə duzə slaʃ dubləve dubləve dubləve. pʁəlydə də lεspʁi. εf εʁ