Poeme : A Toi, À Lui, À Peut Être !

Qu’est-ce ce signe que je ressens en moi ?
Un signe de promesse,
Un signe de détresse ?
Je ne sais comment le prendre,
Je ne sais comment l’apprendre !

Du fond de moi,
De cette idée incongrue,
De ce message in-convenu,
Que dois-je lire ?

Jusque dans mon âme,
Raisonne encore ce regard,
Raisonne surtout cette attitude.
De quelle position dois-je choisir !

Que me vaudrait de succomber,
Que serais ce pourquoi ?
Si je n’y crois pas ?
Ais-je le droit de choisir ce pas ?

Est-il de bonne voie,
De penser qu’il est possible sans aucune loi,
De croire que je peux accéder sans craintes,
À ce désir qui est à cacher, en attente.

Attente de l’indécence pour certains,
Atteinte de la raison pour d’autres,
Où juste un acte, un amour de passion,
Un sentiment de raison !

Patrick/25. 10. 2012

kε sə sə siɲə kə ʒə ʁəsɛ̃z- ɑ̃ mwa ?
œ̃ siɲə də pʁɔmεsə,
œ̃ siɲə də detʁεsə ?
ʒə nə sε kɔmɑ̃ lə pʁɑ̃dʁə,
ʒə nə sε kɔmɑ̃ lapʁɑ̃dʁə !

dy fɔ̃ də mwa,
də sεtə ide ɛ̃kɔ̃ɡʁy,
də sə mesaʒə ɛ̃ kɔ̃vəny,
kə dwa ʒə liʁə ?

ʒyskə dɑ̃ mɔ̃n- amə,
ʁεzɔnə ɑ̃kɔʁə sə ʁəɡaʁ,
ʁεzɔnə syʁtu sεtə atitydə.
də kεllə pozisjɔ̃ dwa ʒə ʃwaziʁ !

kə mə vodʁε də sykɔ̃be,
kə səʁε sə puʁkwa ?
si ʒə ni kʁwa pa ?
εs ʒə lə dʁwa də ʃwaziʁ sə pa ?

εt- il də bɔnə vwa,
də pɑ̃se kil ε pɔsiblə sɑ̃z- okynə lwa,
də kʁwaʁə kə ʒə pøz- aksede sɑ̃ kʁɛ̃tə,
a sə deziʁ ki εt- a kaʃe, ɑ̃n- atɑ̃tə.

atɑ̃tə də lɛ̃desɑ̃sə puʁ sεʁtɛ̃,
atɛ̃tə də la ʁεzɔ̃ puʁ dotʁə,
u ʒystə œ̃n- aktə, œ̃n- amuʁ də pasjɔ̃,
œ̃ sɑ̃timɑ̃ də ʁεzɔ̃ !

patʁik slaʃ vɛ̃t- sɛ̃k pwɛ̃ di- pwɛ̃ dø milə duzə