Poeme : Vive Le Vent

Le vent bleu de la mer,
Le vent blanc de l’hiver,
Le vent mouillé des larmes,
Le vent souillé des armes.

Le vent noir de la nuit,
Le vent gris de l’ennui,
Les vents multicolores
Des doux feux de l’aurore.

Le vent triste des morts,
Le vent calme des ports,
Le vent fou de colère,
Le vent lourd de mystères.

Le vent rougi des cieux,
Le vent béni des Dieux,
Le vent glacé des cimes,
Le vent usé des limes.

Les vents tous à la fois,
Dès que je t’aperçois.

lə vɑ̃ blø də la mεʁ,
lə vɑ̃ blɑ̃ də livεʁ,
lə vɑ̃ muje dε laʁmə,
lə vɑ̃ suje dεz- aʁmə.

lə vɑ̃ nwaʁ də la nɥi,
lə vɑ̃ ɡʁi də lɑ̃nɥi,
lε vɑ̃ myltikɔlɔʁə
dε du fø də loʁɔʁə.

lə vɑ̃ tʁistə dε mɔʁ,
lə vɑ̃ kalmə dε pɔʁ,
lə vɑ̃ fu də kɔlεʁə,
lə vɑ̃ luʁ də mistεʁə.

lə vɑ̃ ʁuʒi dε sjø,
lə vɑ̃ beni dε djø,
lə vɑ̃ ɡlase dε simə,
lə vɑ̃ yze dε limə.

lε vɑ̃ tusz- a la fwa,
dε kə ʒə tapεʁswa.