Poeme : Amitier, Amour, Perte…

L’amitier, L’amour ces sentiments si etrange…
A ces mots on peut associer les anges…
L’amour se fini… l’amitier d’avant ne renais pas a chaque fois, phenomene etrange…
Mais l’amitier chante les louanges de cette amour…
La perte vient detruire cette Amour… et sa derange…
Je pense, je repense, je me fais du mal, je deprime…
J’ai perdu son amitier a cause de mon amour, pour me soulager je m’exprime…
Mais je n’aurais pas pus lui mentir et a cause de sa j’ai l’impression d’avoir commi un crime…
Pardonne moi…

lamitje, lamuʁ sε sɑ̃timɑ̃ si εtʁɑ̃ʒə…
a sε moz- ɔ̃ pø asɔsje lεz- ɑ̃ʒə…
lamuʁ sə fini… lamitje davɑ̃ nə ʁənε pa a ʃakə fwa, fənɔmənə εtʁɑ̃ʒə…
mε lamitje ʃɑ̃tə lε lwɑ̃ʒə də sεtə amuʁ…
la pεʁtə vjɛ̃ dətʁɥiʁə sεtə amuʁ… e sa dəʁɑ̃ʒə…
ʒə pɑ̃sə, ʒə ʁəpɑ̃sə, ʒə mə fε dy mal, ʒə dəpʁimə…
ʒε pεʁdy sɔ̃n- amitje a kozə də mɔ̃n- amuʁ, puʁ mə sulaʒe ʒə mεkspʁimə…
mε ʒə noʁε pa py lɥi mɑ̃tiʁ e a kozə də sa ʒε lɛ̃pʁesjɔ̃ davwaʁ kɔmi œ̃ kʁimə…
paʁdɔnə mwa…