Poeme : La Vie Va Si Vite

Petit notre rêve était de devenir grand
Certe une envie que l’on regrette a present
Maintenant que je regarde le tout petit
C’est la que maintenant sa nous donne envie
Intouchable on été
Malheureusement nous n’avons pas assé profité
Ma crise d’ado n’etait pas de devinir adulte
Mais une souffrance de revinir a ce culte
Les souvenir du passer me font sourir
Mais maintenant le plus important c’est notre avenir
Pourquoi nous ne pouvons pas reculé
Quand déssidement on ne veut pas avancé
Redevenir cet enfant si enquiquinan
C’est moment si marrant
Mais maintenant faut grandir
En portant en sois que de bon souvenir

pəti nɔtʁə ʁεvə etε də dəvəniʁ ɡʁɑ̃
sεʁtə ynə ɑ̃vi kə lɔ̃ ʁəɡʁεtə a pʁəze
mɛ̃tənɑ̃ kə ʒə ʁəɡaʁdə lə tu pəti
sε la kə mɛ̃tənɑ̃ sa nu dɔnə ɑ̃vi
ɛ̃tuʃablə ɔ̃n- ete
maləʁøzəmɑ̃ nu navɔ̃ pa ase pʁɔfite
ma kʁizə dado nətε pa də dəviniʁ adyltə
mεz- ynə sufʁɑ̃sə də ʁəviniʁ a sə kyltə
lε suvəniʁ dy pase mə fɔ̃ suʁiʁ
mε mɛ̃tənɑ̃ lə plysz- ɛ̃pɔʁtɑ̃ sε nɔtʁə avəniʁ
puʁkwa nu nə puvɔ̃ pa ʁəkyle
kɑ̃ desidəmɑ̃ ɔ̃ nə vø pa avɑ̃se
ʁədəvəniʁ sεt ɑ̃fɑ̃ si ɑ̃kikinɑ̃
sε mɔmɑ̃ si maʁɑ̃
mε mɛ̃tənɑ̃ fo ɡʁɑ̃diʁ
ɑ̃ pɔʁtɑ̃ ɑ̃ swa kə də bɔ̃ suvəniʁ