Poeme : Problemes Propre A Moi-Meme

Le soir je m’endors tard
J’ai tro d’idées noirs
Avec mes larmes Jfai une mare
Avec mes amres jfai mon dare
Parfoi meme jpren mon compas
Et jme decore le bras
En pensant a toi
Qui me pourrit la vie depuis des mois
J’ai la rage
Et sa sa msOulage
J’etouffe, jme sens comme enfermé dans une cage
Parfois meme souvent jrçeve dla vie sauvage
Et la encore jte parle ke de kelke prOblemes
Mais jve juSte ke tu comprenne
Combien j’ai la haine
De ma vie minable ou on m’traite comme une chienne
Mes parents
Qui m’traite encore comme une gamine de 7 ans
Qui m’compare a mes frere
Car de moi il ne sont pa fiers
Ma vie
Ressemble ni a un conte de fée ni au paradis
Mais pourtan jcroi ke l’enfer
Me sera offert

lə swaʁ ʒə mɑ̃dɔʁ taʁ
ʒε tʁo dide nwaʁ
avεk mε laʁmə- ʒfε ynə maʁə
avεk mεz- amʁə- ʒfε mɔ̃ daʁə
paʁfwa məmə ʒpʁɛ̃ mɔ̃ kɔ̃pa
e ʒmə dəkɔʁə lə bʁa
ɑ̃ pɑ̃sɑ̃ a twa
ki mə puʁʁi la vi dəpɥi dε mwa
ʒε la ʁaʒə
e sa sa msulaʒə
ʒətufə, ʒmə sɑ̃s kɔmə ɑ̃fεʁme dɑ̃z- ynə kaʒə
paʁfwa məmə suvɑ̃ ʒʁsəvə dla vi sovaʒə
e la ɑ̃kɔʁə ʒtə paʁlə kə də kεlkə pʁɔbləmə
mε ʒvə ʒystə kə ty kɔ̃pʁεnə
kɔ̃bjɛ̃ ʒε la-εnə
də ma vi minablə u ɔ̃ mtʁεtə kɔmə ynə ʃjεnə
mε paʁɑ̃
ki mtʁεtə ɑ̃kɔʁə kɔmə ynə ɡaminə də sεt ɑ̃
ki mkɔ̃paʁə a mε fʁəʁə
kaʁ də mwa il nə sɔ̃ pa fje
ma vi
ʁəsɑ̃blə ni a œ̃ kɔ̃tə də fe ni o paʁadi
mε puʁtɑ̃ ʒkʁwa kə lɑ̃fe
mə səʁa ɔfεʁ