Poeme : Pk

Le jour ac c ami
La nui ac c enui…

Chak soir elle rentre
Encor é tjs dé engueulade

Elle senferme ds sa chambre
Ds son monde sa musik son ordi…

El pleure elle cri elle senerve
É pui el se fé du mal

Elle frote jusko san…
Meme si elle c kel fé dé coneri

El ne peu pa sen empéché
El fé dé promesse mais el narive pa a lé tenir

Elle sen veu on senerve apré elle
Elle sen veu dotan plus

É elle continu elle se puni
Elle se puni detre ossi bete…

Elle ne veu pa kon sinkiete
Alors elle nen parle pa

Mé un jour elle éclate
On lengueule… elle sen veu…

Elle sen veu tellemen…
Pk elle fé sa elle sen veu
Je men veu

lə ʒuʁ ak se ami
la nɥi ak se ɑ̃nɥi…

ʃak swaʁ εllə ʁɑ̃tʁə
ɑ̃kɔʁ e te ʒi εs de ɑ̃ɡəladə

εllə sɑ̃fεʁmə de εs sa ʃɑ̃bʁə
de εs sɔ̃ mɔ̃də sa myzik sɔ̃n- ɔʁdi…

εl plœʁə εllə kʁi εllə sənεʁvə
e pɥi εl sə fe dy mal

εllə fʁɔtə ʒysko sɑ̃…
məmə si εllə se kεl fe de kɔnəʁi

εl nə pø pa sεn ɑ̃peʃe
εl fe de pʁɔmεsə mεz- εl naʁivə pa a le təniʁ

εllə sεn vø ɔ̃ sənεʁvə apʁe εllə
εllə sεn vø dɔtɑ̃ plys

e εllə kɔ̃tiny εllə sə pyni
εllə sə pyni dətʁə ɔsi bətə…

εllə nə vø pa kɔ̃ sɛ̃kjətə
alɔʁz- εllə nεn paʁlə pa

me œ̃ ʒuʁ εllə eklatə
ɔ̃ lɑ̃ɡələ… εllə sεn vø…

εllə sεn vø tεllmɛ̃…
pe ka εllə fe sa εllə sεn vø
ʒə mεn vø