Poeme : La Journée De Céline

Grande gamine
A tendance au spleen
Agacée par la routine
Après le chocó sur sa tartine
Elle enfile ses bottines
Vers l’école, elle trottine
Fait la bise à ses copines
En interro, sur sa feuille, elle essaye, elle écrit, elle baratine
En récré, sous les feuilles, elle essaye de jouer les petites coquines
Devant le gars en écharpe de Palestine
Mais consciente de réagir telle une aubépine
Contenant des roses mais ressortant ses épines
Sa tentative, elle la décline
De retour, se débarrassant de son uniforme bleu marine
Pas en forme, elle met en route la machine
Devant les math, elle échine
Puis le soir, elle dine
Et voici que se termine
La journée de Céline

ɡʁɑ̃də ɡaminə
a tɑ̃dɑ̃sə o splin
aɡase paʁ la ʁutinə
apʁε lə ʃɔko syʁ sa taʁtinə
εllə ɑ̃filə sε bɔtinə
vεʁ lekɔlə, εllə tʁɔtinə
fε la bizə a sε kɔpinə
ɑ̃n- ɛ̃teʁo, syʁ sa fœjə, εllə esεj, εllə ekʁi, εllə baʁatinə
ɑ̃ ʁekʁe, su lε fœjə, εllə esεj də ʒue lε pətitə kɔkinə
dəvɑ̃ lə ɡaʁz- ɑ̃n- eʃaʁpə də palεstinə
mε kɔ̃sjɑ̃tə də ʁeaʒiʁ tεllə ynə obepinə
kɔ̃tənɑ̃ dε ʁozə mε ʁəsɔʁtɑ̃ sεz- epinə
sa tɑ̃tativə, εllə la deklinə
də ʁətuʁ, sə debaʁasɑ̃ də sɔ̃n- ynifɔʁmə blø maʁinə
pa ɑ̃ fɔʁmə, εllə mεt ɑ̃ ʁutə la maʃinə
dəvɑ̃ lε mat, εllə eʃinə
pɥi lə swaʁ, εllə dinə
e vwasi kə sə tεʁminə
la ʒuʁne də selinə