Poeme : Elle Est Tout

Ô, celle que je ne rencontrerai jamais,
Ô, toi pour qui je changerai le monde.
Le faire ressemblé au profond de tes yeux.
Je pourrai changer le monde,
Car ma force naîtra de ton bonheur,
Donc de mon amour.
J’effacerai les larmes
Même dans ton paradis.
Ô, Toi, ma raison de survivre,
Cette Terre qui nous porte,
Elle t’aime,
Car en toi, elle créa la perfection.
Je veux être le poète de ta beauté,
L’amant de ton charme,
L’admirateur de ton corps.
Merci de me croire,
Mon cœur en mourrait de folie,
De ne pas te rendre heureuse.

o, sεllə kə ʒə nə ʁɑ̃kɔ̃tʁəʁε ʒamε,
o, twa puʁ ki ʒə ʃɑ̃ʒəʁε lə mɔ̃də.
lə fεʁə ʁəsɑ̃ble o pʁɔfɔ̃ də tεz- iø.
ʒə puʁʁε ʃɑ̃ʒe lə mɔ̃də,
kaʁ ma fɔʁsə nεtʁa də tɔ̃ bɔnœʁ,
dɔ̃k də mɔ̃n- amuʁ.
ʒefasəʁε lε laʁmə
mεmə dɑ̃ tɔ̃ paʁadi.
o, twa, ma ʁεzɔ̃ də syʁvivʁə,
sεtə teʁə ki nu pɔʁtə,
εllə tεmə,
kaʁ ɑ̃ twa, εllə kʁea la pεʁfεksjɔ̃.
ʒə vøz- εtʁə lə pɔεtə də ta bote,
lamɑ̃ də tɔ̃ ʃaʁmə,
ladmiʁatœʁ də tɔ̃ kɔʁ.
mεʁsi də mə kʁwaʁə,
mɔ̃ kœʁ ɑ̃ muʁʁε də fɔli,
də nə pa tə ʁɑ̃dʁə œʁøzə.