Poeme : Titre

Pourquoi me lavoir avouer
Quand en veriter
Tu ne ma jamais aimer
Pourquoi maintenant me dire de tout oublier
Tu ne peux meme po te douter
A quel pion te ma baisser
Et meme changer
Je ne pourrait plus jamais voir la realiter
Comme si rien ne setait passer
Je navait jamais realiser a quel poin je pouvait taimer
Et voila que tu vien tout gacher
Quand tu vien manoncer
Que ce netait po la veriteret moi je doit toublier
Car tu a trouver
Celle qui dit taimer
Tu a dit maimer
Et la je ne suis que la fille de ta parenter
Tu ne peux po imaginer
A kel poin tu a pu me faire soufrir
Jai meme penser mourir
Mais ce ne serrait que malheur et jen es bien trop peur
De tout facon
Ca ne repondera po a question
Je serrait peut-etre mieu morte
Mais peu importe
Jai decider
De continuer
A soufrir
Au lieu de mourir
Tu ma demander de ne plus tant parler
Mais moi je continu de me questionner
Je doit continuer
De tenter de ne plus pleurer
De ne plus y penser
Et surtout ne plus tent parler
C la plus grand difficuter
Quon mes demander
De surmonter

puʁkwa mə lavwaʁ avue
kɑ̃t- ɑ̃ vəʁite
ty nə ma ʒamεz- εme
puʁkwa mɛ̃tənɑ̃ mə diʁə də tut- ublje
ty nə pø məmə po tə dute
a kεl pjɔ̃ tə ma bεse
e məmə ʃɑ̃ʒe
ʒə nə puʁʁε plys ʒamε vwaʁ la ʁəalite
kɔmə si ʁjɛ̃ nə sətε pase
ʒə navε ʒamε ʁəalize a kεl pwɛ̃ ʒə puvε tεme
e vwala kə ty vjɛ̃ tu ɡaʃe
kɑ̃ ty vjɛ̃ manɔ̃se
kə sə nətε po la vəʁitəʁε mwa ʒə dwa tublje
kaʁ ty a tʁuve
sεllə ki di tεme
ty a di mεme
e la ʒə nə sɥi kə la fijə də ta paʁɑ̃te
ty nə pø po imaʒine
a kεl pwɛ̃ ty a py mə fεʁə sufʁiʁ
ʒε məmə pɑ̃se muʁiʁ
mε sə nə seʁε kə malœʁ e ʒεn ε bjɛ̃ tʁo pœʁ
də tu fakɔ̃
ka nə ʁəpɔ̃dəʁa po a kεstjɔ̃
ʒə seʁε pø tεtʁə mjø mɔʁtə
mε pø ɛ̃pɔʁtə
ʒε dəside
də kɔ̃tinɥe
a sufʁiʁ
o ljø də muʁiʁ
ty ma dəmɑ̃de də nə plys tɑ̃ paʁle
mε mwa ʒə kɔ̃tiny də mə kεstjɔne
ʒə dwa kɔ̃tinɥe
də tɑ̃te də nə plys pləʁe
də nə plysz- i pɑ̃se
e syʁtu nə plys tɑ̃ paʁle
se la plys ɡʁɑ̃ difikyte
kɔ̃ mε dəmɑ̃de
də syʁmɔ̃te