Poeme : Tel Le Pelerin

Tel le pelerin je reprends mon baton de soutien
De ma vie j emprunte mon chemin
La route qui decouvre a chaque fois ton cœur
Qui se bat a chaque seconde de ton bonheur
A ta lumiere de beauté j entame ma venue
A ton ame je reviens sans retenue
Enroule mon linceul a ton vetement de pureté
Qu ils se fassentornements symboliques beauté
Ensemble faisons de nouveau cette union
Qui plane sur nous tels des demons
De facilité et de verité
A nos sentiments enfouis ignorés
Par respectdans nos vies au lendemain incertain
Créeont en ce jour notre destinée de satin

Poussi

tεl lə pələʁɛ̃ ʒə ʁəpʁɑ̃ mɔ̃ batɔ̃ də sutjɛ̃
də ma vi ʒi ɑ̃pʁœ̃tə mɔ̃ ʃəmɛ̃
la ʁutə ki dəkuvʁə a ʃakə fwa tɔ̃ kœʁ
ki sə ba a ʃakə səɡɔ̃də də tɔ̃ bɔnœʁ
a ta lymjəʁə də bote ʒi ɑ̃tamə ma vənɥ
a tɔ̃n- amə ʒə ʁəvjɛ̃ sɑ̃ ʁətənɥ
ɑ̃ʁulə mɔ̃ lɛ̃səl a tɔ̃ vətəmɑ̃ də pyʁəte
k il sə fasɑ̃tɔʁnəmɑ̃ sɛ̃bɔlik bote
ɑ̃sɑ̃blə fəzɔ̃ də nuvo sεtə ynjɔ̃
ki planə syʁ nu tεl dε dəmɔ̃
də fasilite e də vəʁite
a no sɑ̃timɑ̃z- ɑ̃fuiz- iɲɔʁe
paʁ ʁεspεktdɑ̃ no viz- o lɑ̃dəmɛ̃ ɛ̃sεʁtɛ̃
kʁeəɔ̃ ɑ̃ sə ʒuʁ nɔtʁə dεstine də satɛ̃

pusi