Poeme : 128303 - Sans Titre

Je me sens comme enfermé dans un monde de naïveté
Faut-il aller jusque là pour dire tout ce qui ne vas pas
Toujours, Toujours négocier
Negocier quoi ? La médiocrité

Et je me demande comment y repondre
Et je me demande commet faut-il s’y prendre

Y’a t-il vraiment toute cette l’acheté
Comme si l’on adhéré, acheté…
Tout ce qu’il faut jeter
Un geste, un geste de rien
Comme si cela été notre destin

Et je me demande comme y repondre
Et je me demande comme faut-il s’y prendre

Tel une rose a épine qui pietine
Qui pietine et qui blaisse a chaque faiblesse
Une faiblesse, ma faiblesse c’est fou comme j’la deteste
Elle me teste cette peste et au final elle reste

Et je me demande comment y repondre
Et je me demande comment faut-il s’y prendre

Comment etre toujours forte avec toute ces fautes,
Ces fautes que l’on fait quand on est pas forte
Une question sans reponse
Une reponse sans question
Toujours un point d’interrogation

Et je me demande comment y repondre
Et je me demande comment faut-il s’y prendre

ʒə mə sɑ̃s kɔmə ɑ̃fεʁme dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də də najvəte
fo til ale ʒyskə la puʁ diʁə tu sə ki nə va pa
tuʒuʁ, tuʒuʁ neɡɔsje
nəɡɔsje kwa ? la medjɔkʁite

e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmɑ̃ i ʁəpɔ̃dʁə
e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmε fo til si pʁɑ̃dʁə

ia te il vʁεmɑ̃ tutə sεtə laʃəte
kɔmə si lɔ̃n- adeʁe, aʃəte…
tu sə kil fo ʒəte
œ̃ ʒεstə, œ̃ ʒεstə də ʁjɛ̃
kɔmə si səla ete nɔtʁə dεstɛ̃

e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmə i ʁəpɔ̃dʁə
e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmə fo til si pʁɑ̃dʁə

tεl ynə ʁozə a epinə ki pjətinə
ki pjətinə e ki blεsə a ʃakə fεblεsə
ynə fεblεsə, ma fεblεsə sε fu kɔmə ʒla dətεstə
εllə mə tεstə sεtə pεstə e o final εllə ʁεstə

e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmɑ̃ i ʁəpɔ̃dʁə
e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmɑ̃ fo til si pʁɑ̃dʁə

kɔmɑ̃ εtʁə tuʒuʁ fɔʁtə avεk tutə sε fotə,
sε fotə kə lɔ̃ fε kɑ̃t- ɔ̃n- ε pa fɔʁtə
ynə kεstjɔ̃ sɑ̃ ʁəpɔ̃sə
ynə ʁəpɔ̃sə sɑ̃ kεstjɔ̃
tuʒuʁz- œ̃ pwɛ̃ dɛ̃teʁɔɡasjɔ̃

e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmɑ̃ i ʁəpɔ̃dʁə
e ʒə mə dəmɑ̃də kɔmɑ̃ fo til si pʁɑ̃dʁə