Poeme : Mon Chagrin.

Elle part et revient, cette douleur agasse
Mon amour s’eloigne et s’eteint, il s’efface
Mes mots ne valent plus rien, a voir ce que tu leurs reponds
Tu ne m’aimes plus, et moi, il faut bien me faire une raison.

L’etat de mes emotions, ne semble plus etre normal
J’ai du confondre tes sentiments, l’amitie etait forte
Les disputes sont nombreuses, et notre fin est banale
Il ne me reste plus qu’a prendre mes cles, et claquer la porte.

Ma fierte n’y est plus, elle disparait de jour en jour
Je n’ai plus aucune seconde de joie, c’est terminer
La tristesse m’envahie, je sens mon cœur devenir lourd
L’histoire est fini, alors le livre s’est malheureusement fermer.

εllə paʁ e ʁəvjɛ̃, sεtə dulœʁ aɡasə
mɔ̃n- amuʁ səlwaɲə e sətɛ̃, il sefasə
mε mo nə valɑ̃ plys ʁjɛ̃, a vwaʁ sə kə ty lœʁ ʁəpɔ̃
ty nə mεmə plys, e mwa, il fo bjɛ̃ mə fεʁə ynə ʁεzɔ̃.

ləta də mεz- əmɔsjɔ̃, nə sɑ̃blə plysz- εtʁə nɔʁmal
ʒε dy kɔ̃fɔ̃dʁə tε sɑ̃timɑ̃, lamiti ətε fɔʁtə
lε dispytə sɔ̃ nɔ̃bʁøzə, e nɔtʁə fɛ̃ ε banalə
il nə mə ʁεstə plys ka pʁɑ̃dʁə mε klə, e klake la pɔʁtə.

ma fjεʁtə ni ε plys, εllə dispaʁε də ʒuʁ ɑ̃ ʒuʁ
ʒə nε plysz- okynə səɡɔ̃də də ʒwa, sε tεʁmine
la tʁistεsə mɑ̃vai, ʒə sɑ̃s mɔ̃ kœʁ dəvəniʁ luʁ
listwaʁə ε fini, alɔʁ lə livʁə sε maləʁøzəmɑ̃ fεʁme.