Poeme : Blues De L’insomnie

N’ayant nul autre lumiere que le reverber,
Un bout de verre plus une bierre a la main,
Je m’assis sur le trotoir face contre terre,
Avec comme oreiller, cette enorme chagrin…
La compagne de ma nuit,
Ne connais ni le someil ni l’ennuit,
Elle a comme prenom « triste insomnie ».
Puis quand aproche l’aurore elle s’enfuit…
Je sert le verre qui m’entaille les doigts,
J’avalle chaque gorger de plus en plus vitte,
Je sent monter des frissons, de l’emois,
Mon sang qui se glace, mes pieds qui s’enlise,
Dans cette fausse sans fond, le vent et si froid…
J’entand le grellotement de mes dents,
Le bitume qui craque sous mes pas…
La melancolie du blues qui me prend,
J’ai des vertiges, et le sang fuit de mon bras,
Mes yeux se ferme sous le tintement des grelons,
Les douzes coup de minuit sonne le glas…

nεjɑ̃ nyl otʁə lymjəʁə kə lə ʁəvεʁbe,
œ̃ bu də veʁə plysz- ynə bjeʁə a la mɛ̃,
ʒə masi syʁ lə tʁɔtwaʁ fasə kɔ̃tʁə teʁə,
avεk kɔmə ɔʁεje, sεtə ɑ̃nɔʁmə ʃaɡʁɛ̃…
la kɔ̃paɲə də ma nɥi,
nə kɔnε ni lə sɔmεj ni lɑ̃nɥi,
εllə a kɔmə pʁənɔm « tʁistə ɛ̃sɔmnjə ».
pɥi kɑ̃t- apʁoʃə loʁɔʁə εllə sɑ̃fɥi…
ʒə sεʁ lə veʁə ki mɑ̃tajə lε dwa,
ʒavalə ʃakə ɡɔʁʒe də plysz- ɑ̃ plys vitə,
ʒə sɑ̃ mɔ̃te dε fʁisɔ̃, də ləmwa,
mɔ̃ sɑ̃ ki sə ɡlasə, mε pje ki sɑ̃lizə,
dɑ̃ sεtə fosə sɑ̃ fɔ̃, lə vɑ̃ e si fʁwa…
ʒɑ̃tɑ̃d lə ɡʁεllɔtəmɑ̃ də mε dɑ̃,
lə bitymə ki kʁakə su mε pa…
la məlɑ̃kɔli dy blɥ ki mə pʁɑ̃,
ʒε dε vεʁtiʒə, e lə sɑ̃ fɥi də mɔ̃ bʁa,
mεz- iø sə fεʁmə su lə tɛ̃təmɑ̃ dε ɡʁəlɔ̃,
lε duzə ku də minɥi sɔnə lə ɡla…