Slam : Faudrait Que…

Faudrait que je me pardonne.
Chaque fois que je baisse les yeux, que mes idées ne sortent, que mes envies ne s’expriment pas
Faut que j’me pardonne,
De toujours en vouloir plus, de te pousser à bout, d’être têtu
Il faudrait que je me pardonne,
D’avoir pris du poids, de ne pas être parfaite, de ne pas te parler souvent.
Faudrait que je me pardonne
De ne pas sortir aussi souvent que l’on voudrait, de disparaitre dans le vacarme des fêtes
De ne plus lire, dormir, de ne plus faire comme avant.
Oui, faudrait, que je me pardonne d’être frustrés, de ne rien faire.
Je voudrais me pardonner de toutes les fausses idées, comme les plus noirs
J’aimerais que l’on me pardonne d’exister autrement
Me pardonner d’être née
Et enfin m’autoriser, ou juste espérer, pouvoir exister

fodʁε kə ʒə mə paʁdɔnə.
ʃakə fwa kə ʒə bεsə lεz- iø, kə mεz- ide nə sɔʁte, kə mεz- ɑ̃vi nə sεkspʁime pa
fo kə ʒmə paʁdɔnə,
də tuʒuʁz- ɑ̃ vulwaʁ plys, də tə puse a bu, dεtʁə tεty
il fodʁε kə ʒə mə paʁdɔnə,
davwaʁ pʁi dy pwa, də nə pa εtʁə paʁfεtə, də nə pa tə paʁle suvɑ̃.
fodʁε kə ʒə mə paʁdɔnə
də nə pa sɔʁtiʁ osi suvɑ̃ kə lɔ̃ vudʁε, də dispaʁεtʁə dɑ̃ lə vakaʁmə dε fεtə
də nə plys liʁə, dɔʁmiʁ, də nə plys fεʁə kɔmə avɑ̃.
ui, fodʁε, kə ʒə mə paʁdɔnə dεtʁə fʁystʁe, də nə ʁjɛ̃ fεʁə.
ʒə vudʁε mə paʁdɔne də tutə lε fosəz- ide, kɔmə lε plys nwaʁ
ʒεməʁε kə lɔ̃ mə paʁdɔnə dεɡziste otʁəmɑ̃
mə paʁdɔne dεtʁə ne
e ɑ̃fɛ̃ motɔʁize, u ʒystə εspeʁe, puvwaʁ εɡziste