Poeme : Roseline Et Joël

Roseline aime l’éclat des roses,
Joël redoute leurs épines pour elle.
Elle danse au rythme des proses,
Que son poète murmure pour elle.

Roseline aime l’éclat des roses,
Joël redoute leurs épines pour elle.
La rêveuse s’étend, toute en pause,
Et lit ses charmants vers à la chandelle.

Roseline aime l’éclat des roses,
Joël redoute leurs épines pour elle.
Elle fuit l’automne et ses névroses,
Et lui partage la belle querelle.

Roseline aime l’éclat des roses,
Joël redoute leurs épines pour elle.
Leur cœur bat d’une même osmose,
L’amour leur donne des ailes nouvelles

ʁozəlinə εmə lekla dε ʁozə,
ʒɔεl ʁədutə lœʁz- epinə puʁ εllə.
εllə dɑ̃sə o ʁitmə dε pʁozə,
kə sɔ̃ pɔεtə myʁmyʁə puʁ εllə.

ʁozəlinə εmə lekla dε ʁozə,
ʒɔεl ʁədutə lœʁz- epinə puʁ εllə.
la ʁεvøzə setɑ̃, tutə ɑ̃ pozə,
e li sε ʃaʁmɑ̃ vεʁz- a la ʃɑ̃dεllə.

ʁozəlinə εmə lekla dε ʁozə,
ʒɔεl ʁədutə lœʁz- epinə puʁ εllə.
εllə fɥi lotɔmnə e sε nevʁozə,
e lɥi paʁtaʒə la bεllə kəʁεllə.

ʁozəlinə εmə lekla dε ʁozə,
ʒɔεl ʁədutə lœʁz- epinə puʁ εllə.
lœʁ kœʁ ba dynə mεmə ɔsmozə,
lamuʁ lœʁ dɔnə dεz- εlə nuvεllə