Poeme : Dialogue : Mere Et Fille

-Maman je t’aime
_Moi aussi ma fille je t’aime
-Maman pkoi papa est parti ?
_Si seulement je pouvais le savoir ma petite fille…
-J’aimerais tant le connaitre !
_Il ne t’a meme pas vu naitre
-Est ce kun jour je pourrais le rencontrer ?
_Malheureusement non mon bebe
-Maman pkoi tu pleures
_Allez mon bebe va te coucher il est l’heure
-Raconte moi une histoire
_Maman est fatiguée pas ce soir
-Bonne nuit maman
_Bonne nuit mon enfant

Encore une enfant
Ne vivant qu’avec un seul parent
Quel avenir pour elle
A qui il manque une aile
Comment va-t-elle survoler la vie
Sans un pere pour lui dire bonne nuit
À l’ecole on l’appelle deja l’orpheline
Et elle rentre le soir avec une mauvaise mine
Sa mere essaye de la consoler
Mais elle prefere se retrouver
Seule dans sa chambre por pleurer
Quelle vie penible pour ce pauvre bebe

mamɑ̃ ʒə tεmə
suliɲe mwa osi ma fijə ʒə tεmə
mamɑ̃ pkwa papa ε paʁti ?
suliɲe si sələmɑ̃ ʒə puvε lə savwaʁ ma pətitə fijə…
ʒεməʁε tɑ̃ lə kɔnεtʁə !
suliɲe il nə ta məmə pa vy nεtʁə
ε sə kœ̃ ʒuʁ ʒə puʁʁε lə ʁɑ̃kɔ̃tʁe ?
suliɲe maləʁøzəmɑ̃ nɔ̃ mɔ̃ bəbə
mamɑ̃ pkwa ty plœʁə
suliɲe ale mɔ̃ bəbə va tə kuʃe il ε lœʁ
ʁakɔ̃tə mwa ynə istwaʁə
suliɲe mamɑ̃ ε fatiɡe pa sə swaʁ
bɔnə nɥi mamɑ̃
suliɲe bɔnə nɥi mɔ̃n- ɑ̃fɑ̃

ɑ̃kɔʁə ynə ɑ̃fɑ̃
nə vivɑ̃ kavεk œ̃ səl paʁɑ̃
kεl avəniʁ puʁ εllə
a ki il mɑ̃kə ynə εlə
kɔmɑ̃ va tεllə syʁvɔle la vi
sɑ̃z- œ̃ pəʁə puʁ lɥi diʁə bɔnə nɥi
a ləkɔlə ɔ̃ lapεllə dəʒa lɔʁfəlinə
e εllə ʁɑ̃tʁə lə swaʁ avεk ynə movεzə minə
sa məʁə esεj də la kɔ̃sɔle
mεz- εllə pʁəfəʁə sə ʁətʁuve
sələ dɑ̃ sa ʃɑ̃bʁə pɔʁ pləʁe
kεllə vi pəniblə puʁ sə povʁə bəbə