Poeme : Maigrir A Tout Prit.

Dans ce monde de mince et de superficielle,
La ou les rondeurs, sont considerer comme malsaine,
Je ne m’y sens pas a ma place,
Car jeme trouve si grosse.

On me contredi sans cesse,
Esseyant de me persuader que je suis mince et qu’on m’envie.
Moi, je ne les croit pas,
Car ce nest pas ce que je vois.

Lorsque je mange, jai des regrets,
Et l’envie de me faire vomir m’envahit.
Je n’ose plus manger,
Par peur d’engraisser.

Meme prendre une petite boucher de nourirture me rend cingler,
Car je me dis que si je l’avale, je vais finir par exploser.
Je ne sais plus quoi faire car pour moi manger,
Est devenu un pecher !

dɑ̃ sə mɔ̃də də mɛ̃sə e də sypεʁfisjεllə,
la u lε ʁɔ̃dœʁ, sɔ̃ kɔ̃sidəʁe kɔmə malsεnə,
ʒə nə mi sɑ̃s pa a ma plasə,
kaʁ ʒəmə tʁuvə si ɡʁɔsə.

ɔ̃ mə kɔ̃tʁədi sɑ̃ sεsə,
esεjɑ̃ də mə pεʁsɥade kə ʒə sɥi mɛ̃sə e kɔ̃ mɑ̃vi.
mwa, ʒə nə lε kʁwa pa,
kaʁ sə nεst pa sə kə ʒə vwa.

lɔʁskə ʒə mɑ̃ʒə, ʒε dε ʁəɡʁε,
e lɑ̃vi də mə fεʁə vɔmiʁ mɑ̃vai.
ʒə nozə plys mɑ̃ʒe,
paʁ pœʁ dɑ̃ɡʁεse.

məmə pʁɑ̃dʁə ynə pətitə buʃe də nuʁiʁtyʁə mə ʁɑ̃ sɛ̃ɡle,
kaʁ ʒə mə di kə si ʒə lavalə, ʒə vε finiʁ paʁ εksploze.
ʒə nə sε plys kwa fεʁə kaʁ puʁ mwa mɑ̃ʒe,
ε dəvəny œ̃ pεʃe !