Poeme : Mensonges

Je me mentais
Je te mentirai
Et sous un voile d’ombre
Je me cacherai
Pour ne pas dire comment je me sens
Au fond, ça ne va pas
J’ai le goût de m’effondrer en larme

Je me ment
Je te ment
Plus personne
Vous ne me connaissez

Mais je ne direz plus rien
Parce qu’au fond je sais que vous ne voulez
Que voir celle qui est heureuse

Je me plaignais…
Je me plaignais…
Mais maintenant je resterai refoulée
Si c’est ce que vous voulez.

ʒə mə mɑ̃tε
ʒə tə mɑ̃tiʁε
e suz- œ̃ vwalə dɔ̃bʁə
ʒə mə kaʃəʁε
puʁ nə pa diʁə kɔmɑ̃ ʒə mə sɑ̃s
o fɔ̃, sa nə va pa
ʒε lə ɡu də mefɔ̃dʁe ɑ̃ laʁmə

ʒə mə mɑ̃
ʒə tə mɑ̃
plys pεʁsɔnə
vu nə mə kɔnεse

mε ʒə nə diʁe plys ʁjɛ̃
paʁsə ko fɔ̃ ʒə sε kə vu nə vule
kə vwaʁ sεllə ki ε œʁøzə

ʒə mə plεɲε…
ʒə mə plεɲε…
mε mɛ̃tənɑ̃ ʒə ʁεstəʁε ʁəfule
si sε sə kə vu vule.