Poeme : Sentiment. .

J’écris ce que je ressent
Je pence pas que les gens comprene
Que ce monde me fait de la peine
Mes c’est en fesant couler mon sang
Que je prend conscience
Que quoi qu’il arrive faut rester conscien
De notre chance
D’avoir été mit sur terre
Pars nos mére
Qui perd leur repére
Quand on les avoue
Que leur fils et devenu fous
Finir dans un foyer secondair
Avec comme aire
L’odeur de l’herbe
Que fume ton nouveau pérre
C’est claire on vas pas me la faire
A critiquer la vie et ces affaire
Ne te pose plus jamais de question
Si tu ne ve plus avoir la précion
Reste fier et honnéte envers toi meme
Et tu verra la vie ne serra plus jamais la méme…

ʒekʁi sə kə ʒə ʁəse
ʒə pɑ̃sə pa kə lε ʒɑ̃ kɔ̃pʁənə
kə sə mɔ̃də mə fε də la pεnə
mε sεt- ɑ̃ fəzɑ̃ kule mɔ̃ sɑ̃
kə ʒə pʁɑ̃ kɔ̃sjɑ̃sə
kə kwa kil aʁivə fo ʁεste kɔ̃sjɛ̃
də nɔtʁə ʃɑ̃sə
davwaʁ ete mit syʁ teʁə
paʁ no meʁə
ki pεʁ lœʁ ʁəpeʁə
kɑ̃t- ɔ̃ lεz- avu
kə lœʁ fisz- e dəvəny fus
finiʁ dɑ̃z- œ̃ fwaje səɡɔ̃dεʁ
avεk kɔmə εʁə
lɔdœʁ də lεʁbə
kə fymə tɔ̃ nuvo peʁə
sε klεʁə ɔ̃ va pa mə la fεʁə
a kʁitike la vi e sεz- afεʁə
nə tə pozə plys ʒamε də kεstjɔ̃
si ty nə və plysz- avwaʁ la pʁesjɔ̃
ʁεstə fje e ɔnetə ɑ̃vεʁ twa məmə
e ty veʁa la vi nə seʁa plys ʒamε la memə…