Poeme : Souvenirs D’été

Quel bonheur d’être là, quel joie du cœur !
Je la vivais cette belle aventure de vagues,
Je le sentais ce sable fin enduit d’algues,
Par les matins brumeux aux célestes couleurs.

J’écoute cet air fouetté pars le vent limpide,
J’admire ces bourrasques courant après le vide,
Le ciel respire l’Aquilon iodé, le souffle salé,
J’attrape l’écume, soulève le sable dans l’envolée.

Le souvenir me laisse un étrange goût salé,
Comme la saveur délicate d’un moment particulier ;
La trace immortelle d’un instant fluide,
La marque perpétuelle de vacances sapides.

Sethnefera

kεl bɔnœʁ dεtʁə la, kεl ʒwa dy kœʁ !
ʒə la vivε sεtə bεllə avɑ̃tyʁə də vaɡ,
ʒə lə sɑ̃tε sə sablə fɛ̃ ɑ̃dɥi dalɡ,
paʁ lε matɛ̃ bʁymøz- o selεstə kulœʁ.

ʒekutə sεt εʁ fuεte paʁ lə vɑ̃ lɛ̃pidə,
ʒadmiʁə sε buʁʁask kuʁɑ̃ apʁε lə vidə,
lə sjεl ʁεspiʁə lakilɔ̃ jɔde, lə suflə sale,
ʒatʁapə lekymə, sulεvə lə sablə dɑ̃ lɑ̃vɔle.

lə suvəniʁ mə lεsə œ̃n- etʁɑ̃ʒə ɡu sale,
kɔmə la savœʁ delikatə dœ̃ mɔmɑ̃ paʁtikylje,
la tʁasə imɔʁtεllə dœ̃n- ɛ̃stɑ̃ flɥidə,
la maʁkə pεʁpetɥεllə də vakɑ̃sə sapidə.

sεtnəfəʁa