Poeme : Gargarisme Cyclique Ou Agonie D’un Crachat

Arracher les aiguilles du temps
M’agripper au saison en rugissant je frappe
Ma main glisse mon cœur m’échappe
Je geins sur cet age qui me prend

♫♫♫

Cette chaîne rouillée trop tenace
Son cadenas puissant m’agace
Aux crépuscules mes yeux menacent
Tourbillon tumulte volte face

♫♫♫

Furieuse de ce naufrage d’amour
Visage se ride baluchon de colère
Une vie poil a gratter glamour
Abus d’anniversaire masque de fer

♫♫♫

Chaussure à mon pied pas trouver
Juste une sandale abîmée rafistolé
Pantoufle de verre s’est brisée
En reste juste l’empreinte bafouée

♫♫♫

Mes secondes font une ronde d’acrobate
En déficit de résistance sombres ruelles
En résulte mon bagne Rubik cube aux faces plates
Qui inlassablement de ces couleurs me harcèlent

♫♫♫

Mon cœur en sera mon propre tortionnaire
Ainsi me verrais je partir pour l’enfer
En me vengeant d’avoir vécu galère
Terre de feu mon époque fut glacière… … … .

aʁaʃe lεz- εɡɥjə dy tɑ̃
maɡʁipe o sεzɔ̃ ɑ̃ ʁyʒisɑ̃ ʒə fʁapə
ma mɛ̃ ɡlisə mɔ̃ kœʁ meʃapə
ʒə ʒɛ̃ syʁ sεt aʒə ki mə pʁɑ̃

sεtə ʃεnə ʁuje tʁo tənasə
sɔ̃ kadəna pɥisɑ̃ maɡasə
o kʁepyskylə mεz- iø mənase
tuʁbijɔ̃ tymyltə vɔltə fasə

fyʁjøzə də sə nofʁaʒə damuʁ
vizaʒə sə ʁidə balyʃɔ̃ də kɔlεʁə
ynə vi pwal a ɡʁate ɡlamuʁ
aby danivεʁsεʁə maskə də fεʁ

ʃosyʁə a mɔ̃ pje pa tʁuve
ʒystə ynə sɑ̃dalə abime ʁafistɔle
pɑ̃tuflə də veʁə sε bʁize
ɑ̃ ʁεstə ʒystə lɑ̃pʁɛ̃tə bafue

mε səɡɔ̃də fɔ̃ ynə ʁɔ̃də dakʁɔbatə
ɑ̃ defisi də ʁezistɑ̃sə sɔ̃bʁə- ʁyεllə
ɑ̃ ʁezyltə mɔ̃ baɲə ʁybik kybə o fasə platə
ki ɛ̃lasabləmɑ̃ də sε kulœʁ mə-aʁsεle

mɔ̃ kœʁ ɑ̃ səʁa mɔ̃ pʁɔpʁə tɔʁsjɔnεʁə
ɛ̃si mə veʁε ʒə paʁtiʁ puʁ lɑ̃fe
ɑ̃ mə vɑ̃ʒɑ̃ davwaʁ veky ɡalεʁə
teʁə də fø mɔ̃n- epɔkə fy ɡlasjεʁə…