Poeme : Sacrilège Vaudou

Dans ce cri un appel
Un coup de scalpel
Un simple rappel
Scinder en lamelle
Sous tes semelles
Empreinte du vent jumelle
Propulse crête éternelle
Vois femme trop femelle

Tu jubiles d’un label
Sur l’estrade si belle
Dans son cœur pourtant rebelle
Foudre tressaille interpelle
De ces reines trop belles
Poupées barbies flanelle
Rose bonbon immortel

Quête perfection perpétuelle
Nos rêves de sottes nous harcèlent
Leur effigie tronçonne nos cervelles
Redescendre d’un level
Etre maigre une ficelle
Le teint couleur javel
Nos ados conflictuels

Aimer nous sans recels
Pour notre égo c’est cruel
De voir toutes crécelle
Nos larmes ruissellent
Sous ce cri cet appel
Coup de scalpel
Comme simple rappel
On est femme actuelle…

dɑ̃ sə kʁi œ̃n- apεl
œ̃ ku də skalpεl
œ̃ sɛ̃plə ʁapεl
sɛ̃de ɑ̃ lamεllə
su tε səmεllə
ɑ̃pʁɛ̃tə dy vɑ̃ ʒymεllə
pʁɔpylsə kʁεtə etεʁnεllə
vwa famə tʁo fəmεllə

ty ʒybilə dœ̃ labεl
syʁ lεstʁadə si bεllə
dɑ̃ sɔ̃ kœʁ puʁtɑ̃ ʁəbεllə
fudʁə tʁesajə ɛ̃tεʁpεllə
də sε ʁεnə tʁo bεllə
pupe baʁbi flanεllə
ʁozə bɔ̃bɔ̃ imɔʁtεl

kεtə pεʁfεksjɔ̃ pεʁpetɥεllə
no ʁεvə də sɔtə nu-aʁsεle
lœʁ efiʒi tʁɔ̃sɔnə no sεʁvεllə
ʁədesɑ̃dʁə dœ̃ ləvεl
εtʁə mεɡʁə ynə fisεllə
lə tɛ̃ kulœʁ ʒavεl
noz- ado kɔ̃fliktɥεl

εme nu sɑ̃ ʁəsεl
puʁ nɔtʁə eɡo sε kʁyεl
də vwaʁ tutə kʁesεllə
no laʁmə- ʁɥisεlle
su sə kʁi sεt apεl
ku də skalpεl
kɔmə sɛ̃plə ʁapεl
ɔ̃n- ε famə aktɥεllə…