Poeme : Folles Illusions

Tissu noir silence s’amorce
Illuminations touaregs
Transperce, évade moi
Aquarelle beau belle se mêlent
Rictus ébène ou ivoirin
En tablier se posent tes mains
Ivresse m’emprisonne rebelle
Amphore liqueurs de mots sans loi
Agrafe nos doigts incitent le legs
Tentation d’un baiser unique entorse

La tête tourne chaleur étouffe
Ton regard tout en fragment
En ma nuque fond langoureusement
Les paillettes facettes funambule
La scène les artistes se démantibulent
Nos gestes s’écharpent silencieusement
Entre bataille et victoire tendrement
Smurf ripe en soutane moins ouf

Dédicace d’une soirée de merveille
Le pays fut ta terre espiègle
Arbore ton drapeau en mon radeau
Cavité de délicatesse enclave sacrée
Le sérénité charme, les mots paralysés
La chair résonne se lie en cerceau
Berce le temps arrache abats les règles
En coquille alors viendra le sommeil

tisy nwaʁ silɑ̃sə samɔʁsə
ilyminasjɔ̃ tuaʁεɡ
tʁɑ̃spεʁsə, evadə mwa
akaʁεllə bo bεllə sə mεle
ʁiktysz- ebεnə u ivwaʁɛ̃
ɑ̃ tablje sə poze tε mɛ̃
ivʁεsə mɑ̃pʁizɔnə ʁəbεllə
ɑ̃fɔʁə likœʁ də mo sɑ̃ lwa
aɡʁafə no dwaz- ɛ̃site lə lεɡ
tɑ̃tasjɔ̃ dœ̃ bεze ynikə ɑ̃tɔʁsə

la tεtə tuʁnə ʃalœʁ etufə
tɔ̃ ʁəɡaʁ tut- ɑ̃ fʁaɡme
ɑ̃ ma nykə fɔ̃ lɑ̃ɡuʁøzəmɑ̃
lε pajεtə fasεtə fynɑ̃bylə
la sεnə lεz- aʁtistə sə demɑ̃tibyle
no ʒεstə seʃaʁpe silɑ̃sjøzəmɑ̃
ɑ̃tʁə batajə e viktwaʁə tɑ̃dʁəmɑ̃
smyʁf ʁipə ɑ̃ sutanə mwɛ̃z- uf

dedikasə dynə swaʁe də mεʁvεjə
lə pεi fy ta teʁə εspjεɡlə
aʁbɔʁə tɔ̃ dʁapo ɑ̃ mɔ̃ ʁado
kavite də delikatεsə ɑ̃klavə sakʁe
lə seʁenite ʃaʁmə, lε mo paʁalize
la ʃεʁ ʁezɔnə sə li ɑ̃ sεʁso
bεʁsə lə tɑ̃z- aʁaʃə aba lε ʁεɡlə
ɑ̃ kɔkjə alɔʁ vjɛ̃dʁa lə sɔmεj