Poeme : Cabanon

Roulent enrobent les galets
Sur le rivage suave reflet
Bras de feuillage en appendice
Corolle les graviers sans supplice

Effluve de miel mauve
Bat une cadence fauve
Volaille se retourne en tous sens
Je cueille fleur rebelle de jouvence

Fond voiles en robe de marié
Horde barbare emporte mon anxiété
Voguent au firmament de tes ardeurs
Sphère d’amour enceinte de saveur

Enlacement nous résulte un empire
Yeux clos plume déployer plaisir
Comme une griffe poinçonne ton nom
Au tronc saigné stigmaté a ta façon

Puis juvéniles pupilles radieuses
Emblème familial me rend heureuse
Éventail de cristal en cocon
Protéger ces sentiments en confession

Les nuances se colorent sur l’azur
Le temps s’évade se ride du futur
L’extase se pose en coup de soleil
J’ai rejoins Alice aux pays des merveilles

Mes chevilles ceinturent ton empreinte
Ton odeur grise mon esprit et ces plaintes
Oriflamme porte nos couleurs en victoire
Incendie nos nuits uniquement morcelées par le noir

ʁule ɑ̃ʁɔbe lε ɡalε
syʁ lə ʁivaʒə sɥavə ʁəflε
bʁa də fœjaʒə ɑ̃n- apɑ̃disə
kɔʁɔlə lε ɡʁavje sɑ̃ syplisə

eflyvə də mjεl movə
ba ynə kadɑ̃sə fovə
vɔlajə sə ʁətuʁnə ɑ̃ tus sɑ̃s
ʒə kœjə flœʁ ʁəbεllə də ʒuvɑ̃sə

fɔ̃ vwaləz- ɑ̃ ʁɔbə də maʁje
ɔʁdə baʁbaʁə ɑ̃pɔʁtə mɔ̃n- ɑ̃ksjete
vɔɡe o fiʁmame də tεz- aʁdœʁ
sfεʁə damuʁ ɑ̃sɛ̃tə də savœʁ

ɑ̃lasəmɑ̃ nu ʁezyltə œ̃n- ɑ̃piʁə
iø klo plymə deplwaje plεziʁ
kɔmə ynə ɡʁifə pwɛ̃sɔnə tɔ̃ nɔ̃
o tʁɔ̃k sεɲe stiɡmate a ta fasɔ̃

pɥi ʒyvenilə pypijə ʁadjøzə
ɑ̃blεmə familjal mə ʁɑ̃t- œʁøzə
evɑ̃taj də kʁistal ɑ̃ kɔkɔ̃
pʁɔteʒe sε sɑ̃timɑ̃z- ɑ̃ kɔ̃fesjɔ̃

lε nɥɑ̃sə sə kɔlɔʁe syʁ lazyʁ
lə tɑ̃ sevadə sə ʁidə dy fytyʁ
lεkstazə sə pozə ɑ̃ ku də sɔlεj
ʒε ʁəʒwɛ̃z- alisə o pεi dε mεʁvεjə

mε ʃəvilə sɛ̃tyʁe tɔ̃n- ɑ̃pʁɛ̃tə
tɔ̃n- ɔdœʁ ɡʁizə mɔ̃n- εspʁi e sε plɛ̃tə
ɔʁiflamə pɔʁtə no kulœʁz- ɑ̃ viktwaʁə
ɛ̃sɑ̃di no nɥiz- ynikəmɑ̃ mɔʁsəle paʁ lə nwaʁ