Poeme : Toutes Ses Questions…

Il y a des question auquelles je ne reponds

Le plus dur n’est pas de t’ecrire c’est de souffrir

Je ne sais pas comment tu pourrai prendre le fait

De t’ecrire ce poeme

C’est pour cela que seuke reste ce dilemme

Tu pourrais croire qur je suis amoureuse

Mais je ne me vois pas le devenir en étant malheureuse

Tout est noir et au lieu de dormir je me met a t’ecrire

J’attends un signe un geste une pensée de ta part, le + dur c’est de ne pas savoir

Car savoir c se relever lorsque tout va mal mais c’est aussi avancer pour ne pas reculer

Notre histoire n’avance pas, avant meme de demarrer elle ma fait pleurer

Je ne t’es jamais dit que je serai la femme de ta vie mais je veux pourtant en faire parti

Te combler de bonheur et de joie
Comme tu pourrai le faire avec moi

Mais il me semble que ton cœur est ailleurs et ca se voit de l’exterieur

Meme si les blessures sont a l’intérieur

Je te demande juste de m’aider

Oui de m’aider a t’oublier
Ou de m’aider a t’aimer

Je me retrouve face a ce dilemme
Car il me semble que moi je t’aime

Sophie

il i a dε kεstjɔ̃ okεllə ʒə nə ʁəpɔ̃

lə plys dyʁ nε pa də tεkʁiʁə sε də sufʁiʁ

ʒə nə sε pa kɔmɑ̃ ty puʁʁε pʁɑ̃dʁə lə fε

də tεkʁiʁə sə poəmə

sε puʁ səla kə søkə ʁεstə sə dilamə

ty puʁʁε kʁwaʁə kʁ ʒə sɥiz- amuʁøzə

mε ʒə nə mə vwa pa lə dəvəniʁ ɑ̃n- etɑ̃ maləʁøzə

tut- ε nwaʁ e o ljø də dɔʁmiʁ ʒə mə mεt a tεkʁiʁə

ʒatɑ̃z- œ̃ siɲə œ̃ ʒεstə ynə pɑ̃se də ta paʁ, lə plys dyʁ sε də nə pa savwaʁ

kaʁ savwaʁ se sə ʁələve lɔʁskə tu va mal mε sεt- osi avɑ̃se puʁ nə pa ʁəkyle

nɔtʁə istwaʁə navɑ̃sə pa, avɑ̃ məmə də dəmaʁe εllə ma fε pləʁe

ʒə nə tε ʒamε di kə ʒə səʁε la famə də ta vi mε ʒə vø puʁtɑ̃ ɑ̃ fεʁə paʁti

tə kɔ̃ble də bɔnœʁ e də ʒwa
kɔmə ty puʁʁε lə fεʁə avεk mwa

mεz- il mə sɑ̃blə kə tɔ̃ kœʁ εt- ajœʁz- e ka sə vwa də lεkstəʁjœʁ

məmə si lε blesyʁə sɔ̃t- a lɛ̃teʁjœʁ

ʒə tə dəmɑ̃də ʒystə də mεde

ui də mεde a tublje
u də mεde a tεme

ʒə mə ʁətʁuvə fasə a sə dilamə
kaʁ il mə sɑ̃blə kə mwa ʒə tεmə

sɔfi