Poeme : Console-Moi !

Pas besoin d’une personne qui me dit quoi faire
Qui me dit de me taire
Jai besoin d’une personne qui me console
Parce que la vie, moi, j’en ai ras-le-bol

À chaque jour une mauvaise nouvelle
Il faut que je l’endure telle quelle
Je t’ai soutenu à chaque fois que tu as eu du chagrin
C’est ta mon tour, tu ne comprends pas la fin

Le mot peine me saute au yeux
Mon cœur est devenu en feu
Tu ne peux rien faire pour me calmer
Le compte à rebours est compté

Samedi, je n’aurai plus de contrôle
Je vais tomber sur le sol
S’il m’aime vraiment, il me secourra
En me disant pourquoi as-tu fais ça ?

Je déteste cette vie de fou
Toi qui détruit complètement tout
Oublier c’est ce dont j’ai besoin
Mais de moi, il faut prendre soin

pa bəzwɛ̃ dynə pεʁsɔnə ki mə di kwa fεʁə
ki mə di də mə tεʁə
ʒε bəzwɛ̃ dynə pεʁsɔnə ki mə kɔ̃sɔlə
paʁsə kə la vi, mwa, ʒɑ̃n- ε ʁa lə bɔl

a ʃakə ʒuʁ ynə movεzə nuvεllə
il fo kə ʒə lɑ̃dyʁə tεllə kεllə
ʒə tε sutəny a ʃakə fwa kə ty a y dy ʃaɡʁɛ̃
sε ta mɔ̃ tuʁ, ty nə kɔ̃pʁɑ̃ pa la fɛ̃

lə mo pεnə mə sotə o iø
mɔ̃ kœʁ ε dəvəny ɑ̃ fø
ty nə pø ʁjɛ̃ fεʁə puʁ mə kalme
lə kɔ̃tə a ʁəbuʁz- ε kɔ̃te

samədi, ʒə noʁε plys də kɔ̃tʁolə
ʒə vε tɔ̃be syʁ lə sɔl
sil mεmə vʁεmɑ̃, il mə səkuʁʁa
ɑ̃ mə dizɑ̃ puʁkwa a ty fε sa ?

ʒə detεstə sεtə vi də fu
twa ki detʁɥi kɔ̃plεtəmɑ̃ tu
ublje sε sə dɔ̃ ʒε bəzwɛ̃
mε də mwa, il fo pʁɑ̃dʁə swɛ̃