Prose : Mattin

Loin le ciel mon tresor ma lune une fleure rouge comme letincelle l haube arrive est le pui l ya de leau biensure je me pose la question cômment va tu moi est des roqiun mort parfoi avec ses dents blanche une par une solide comme le loup grand comme mes yeux sa persse le ballon daire de ma grand mere natalie lance sa force pour dire moi jachete est je me promene le soir comme ma tasse me donne le feux est toi tu resoi ton frere chaque mattin quand tu fait la siesste en attendan la belle photo toi est madame

lwɛ̃ lə sjεl mɔ̃ tʁəzɔʁ ma lynə ynə flœʁə ʁuʒə kɔmə lətɛ̃sεllə εl-obə aʁivə ε lə pɥi εl ia də lo bjɛ̃syʁə ʒə mə pozə la kεstjɔ̃ komɑ̃ va ty mwa ε dε ʁɔkjœ̃ mɔʁ paʁfwa avεk sε dɑ̃ blɑ̃ʃə ynə paʁ ynə sɔlidə kɔmə lə lu ɡʁɑ̃ kɔmə mεz- iø sa pεʁsə lə balɔ̃ dεʁə də ma ɡʁɑ̃ məʁə natali lɑ̃sə sa fɔʁsə puʁ diʁə mwa ʒaʃətə ε ʒə mə pʁɔmənə lə swaʁ kɔmə ma tasə mə dɔnə lə føz- ε twa ty ʁəswa tɔ̃ fʁəʁə ʃakə matɛ̃ kɑ̃ ty fε la sjestə ɑ̃n- atɑ̃dɑ̃ la bεllə fɔto twa ε madamə