Poeme : Craindre

Craindre la mort
Craindre la vie
Craidre davoir tord
De le voir mourire lui aussi

Craindre de souffrire
Craindre de sourire
Craindre que tous sache
Craindre les menace

Ceux que mon pere ma faite
Ceux que ma mere a dit
Ce que jai subit
Toute mes défaite

Sans rien dautre que moi meme
A qui je pouvait faire confiance
Sans rien dautre que les probleme
Qui hantait mon enfance

Battu violer
Tel a été mon enfance
Voler mal aimer
Jétait dépendante

Personne naurait pu changer
Ce que je vivait
Mais ils auraient pu maider
A partir et courire

kʁɛ̃dʁə la mɔʁ
kʁɛ̃dʁə la vi
kʁεdʁə davwaʁ tɔʁ
də lə vwaʁ muʁiʁə lɥi osi

kʁɛ̃dʁə də sufʁiʁə
kʁɛ̃dʁə də suʁiʁə
kʁɛ̃dʁə kə tus saʃə
kʁɛ̃dʁə lε mənasə

sø kə mɔ̃ pəʁə ma fεtə
sø kə ma məʁə a di
sə kə ʒε sybi
tutə mε defεtə

sɑ̃ ʁjɛ̃ dotʁə kə mwa məmə
a ki ʒə puvε fεʁə kɔ̃fjɑ̃sə
sɑ̃ ʁjɛ̃ dotʁə kə lε pʁɔbləmə
ki-ɑ̃tε mɔ̃n- ɑ̃fɑ̃sə

baty vjɔle
tεl a ete mɔ̃n- ɑ̃fɑ̃sə
vɔle mal εme
ʒetε depɑ̃dɑ̃tə

pεʁsɔnə noʁε py ʃɑ̃ʒe
sə kə ʒə vivε
mεz- ilz- oʁε py mεde
a paʁtiʁ e kuʁiʁə